اختلال اضطراب فراگیر در سالمندان

اختلال اضطراب فراگیر در سالمندان

نگرانی مزمن در خصوص رویدادهای معمولی یکی از ویژگی بارز اختلال اضطراب فراگیر است. هرچند این اختلال یکی از شایع‌ترین انواع بیماری‌های روانی در افراد سنین 60 سال و بالاتر است، اغلب در این جمعیت نادیده گرفته می‌شود.اختلال اضطراب فراگیر چیزی بیش از خلق‌ و‌ خوی این افراد را تحت تاثیر قرار‌می‌دهد. اضطراب در افراد مسن خطر ناتوانی جسمی، مشکلات حافظه و کاهش کیفیت زندگی و هم‌چنین مرگ را افزایش می‌دهد. اختلال اضطراب فراگیر در اکثر موارد با اختلالات دیگری نیز همراه است. بالای 90 درصد از بیماران مبتلا به این اختلال دارای علائم مشکل روانی دیگری، مانند افسردگی، کج خلقی، اختلال دو قطبی یا اعتیاد نیز هستند.پزشکان اغلب برای درمان اضطراب سالمندان دارو تجویز می‌کنند. اما داروها انتخاب مناسبی برای بیماران مسن نیستند، چرا که افراد در این گروه سنی بیشتر در معرض ابتلا به عوارض جانبی داروها هستند و معمولا ترجیح می‌دهند از درمان‌های جایگزین برای درمان اضطراب استفاده کنند. مدارک موجود و مطالعات متعدد بر این نکته صحه می‌گذارد که روان‌درمانی به‌تنهایی و یا همراه با دوز بسیار پایین دارو‌، گزینه‌ی بهتری برای درمان اضطراب سالمند است.

مرکز درمان در منزل امداد 

نکات کلیدی

  •  بیماران مسن مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر، علائم فیزیکی بیشتر و اختلال عاطفی کمتری را تجربه می‌کنند.
  •  دارو انتخاب مناسبی برای بیماران مسن نیست زیرا این افراد بیشتر در معرض ابتلا به عوارض جانبی دارو هستند.
  •  رفتار درمانی شناختی، روش روان‌درمانی مناسبی برای درمان اضطراب فراگیر در افراد مسن است.

 بیماران مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر اغلب راجع به زندگی روزمره دیگران نیز دچار نگرانی می‌شوند. مثلا اینکه آیا آن‌ها توانسته‌اند جای پارک پیدا کنند یا برای قرارشان دیر نرسیده باشند. گاهی تشخیص و درمان اضطراب فراگیر در بیماران مسن مشکل است زیرا علائم فیزیکی بیشتر و اختلال عاطفی کمتری را از خود بروز می‌دهند. بیماران مسن‌تر ممکن است به‌دنبال درمان برای ضعف عمومی، خستگی، بی قراری و یا اشکال در تمرکز باشند، علائمی که می توانند نشان‌دهنده‌ی اختلالات دیگری نیز باشند.

درمان شناختی رفتاری

تمام بررسی‌ها به تاثیر استفاده از درمان شناختی رفتاری (CBT) به عنوان بهترین نوع روان‌درمانی در درمان اختلال اضطراب فراگیر در افراد مسن اشاره کرده‌اند. در مطالعات مختلف، نتایج نیز تفاوت‌های فاحشی دارند اما بررسی کوکران نشان داد که در مجموع، 46 درصد از سالمندان مبتلا به اضطراب (از جمله اختلال اضطراب فراگیر، اما نه فقط این نوع اضطراب)، با درمان  CBT علائم شان بهبود یافت.

مرکز آموزش های مهارتی جهاد دانشگاهی علوم پزشکی شهید بهشتی

دارو با دوز پایین

با بررسی 32 مطالعه مشخص شد که در درمان اضطراب سالمندان، دارو موثرتر از روان‌درمانی عمل کرده‌ است. با این حال، همه‌ی این مطالعات و تمام افراد ذی‌ الصلاح درمورد تجویز دارو برای سالمندان هشدار داده‌اند. تغییرات مرتبط با سن در جذب و سوخت و ساز داروها تاثیر گذاشته و باعث می‌شود مدت زمان بیشتری در بدن باقی بمانند و این احتمال بروز عوارض جانبی داروها را در بیماران سالمند به شدت افزایش می‌دهد، حتی اگر دوز تجویز شده برای سنین پایین‌تر کاملا ایمن و بی‌خطر باشد. هم‌چنین باید این نکته را نیز مد نظر قرار داد که بیماران مسن‌تر احتمالا به‌دلیل مشکلات و بیماری‌های دیگری از داروهای مختلفی استفاده کنند که ممکن است با داروهای درمان اضطراب تداخل دارویی ایجاد نماید. به این دلایل، هرگونه درمان دارویی حتما باید با توجه به شرایط خاص  همان بیمار صورت پذیرد. پس اگر دارویی برای سالمندان تجویز می‌شود، معمولا در دوزی پایین‌تر از میزان تجویزی برای بیماران جوان‌تر خواهد بود.

تاثیرات خاطره گویی بر سلامت روان سالمندان

تاثیرات خاطره گویی بر سلامت روان سالمندان

خاطره گویی به معنی یاد آوری و تفکر در مورد اتفاقات گذشته، مخصوصا تجاربی که برای فرد مهم بوده است می باشد.

خاطره گویی دسته جمعی باعث کاهش افسردگی، تقویت حافظه، افزایش اعتماد بنفس، بهبود خود مراقبتی، و رضایت از زندگی می شود.

مرکز درمان در منزل امداد

خاطره گویی مرور حوادث زندگی است که می تواند به عنوان یک روش درمانی از طریق افزایش ارتباطات بین فردی به افراد سالمند کمک کند تا با بیان احساسات خود فرصتی برای تعاملات شغلی و اجتماعی به وجود بیاورند. یادآوری مسائل به همراه تجربه و تمرین می تواند با تقویت حافظه و حفظ وضعیت هوشیاری، کاهش اضطراب، جلوگیری از تخریب سلول های مغزی از طریق تحریک مغز، تاثیر زیادی بر وضعیت روانی افراد بگذارد. همچنین باعث افزایش اثرات داروهای ضد دمانس در سالمندان مستعد فراموشی می شود و در افراد مبتلا، به بازتوانی کمک نماید.

مرکز آموزش های مهارتی جهاد دانشگاهی علوم پزشکی شهید بهشتی

نقش معنادرمانی در امید به زندگی در سالمندان

نقش معنادرمانی در امید به زندگی در سالمندان

معنا درمانی به این معنا است که:

زندگی در هر شرایطی معنایی دارد، حتی در شرایط سختی و مصیبت.

هر انسانی در جستجوی معنای زندگی خویش است.

ما می توانیم که معنی آنچه انجام می دهیم و آنچه تجربه می کنیم را بیابیم.

آنچه انسان‌ها را از پای درمی‌آورد، رنج‌ها و سرنوشت نامطلوبشان نیست، بلکه بی‌معناشدن زندگی است که مصیبت‌بار است.‌ اگر رنج شجاعانه پذیرفته شود تا واپسین دم، زندگی معنا خواهد داشت و معنای زندگی می‌تواند حتی معنای بالقوه درد و رنج را نیز در بر گیرد.

مرکز درمان در منزل امداد

سالمندان در دوره‌ای از زندگی قرار دارند که پیوسته زندگی گذشته خود را مرور می‌کنند و خودشان را در رویارویی با آینده ناتوان می‌بینند و دچار نوعی آشفتگی روانی می‌شوند. وقتی درمان‌جویان بر اساس رفتارها، عادت‌ها یا بیماری، خود را توصیف می‌کنند، مشکلات‌شان شدت می‌یابد و شرایط، نا امیدکننده‌تر می‌شود. در طول درمان، خوددوری‌گزینی، این قدرت را به درمان‌جویان می‌بخشد که با پذیرش و آزادسازی نیروی مقابله‌گر خود، به اتخاذ موضع و رویارویی بپردازند. در روش معنادرمانی تلاش می‌شود تا درمان‌جو از علائم فاصله بگیرد و خود را از شر روان‌آزردگی‌ها رها سازد.

داشتن معنای هدف در زندگی، ارتباط مثبتی با عوامل روان‌شناختی دارد و به سازگاری سالمندان، رضایت از زندگی، احساس خوب روان‌شناختی، حمایت اجتماعی و دلیل زنده ماندن در آن‌ها منجر می‌شود.

پژوهش ها حاکی است که مشاوره رویکرد معنادرمانی موجب افزایش سطح سلامت روان و کاهش اختلال در کنش اجتماعی سالمندان شده است، سالمندانی که زندگی برای آن ها معنای بیشتر دارد علائم افسردگی در آنان کمتر و سلامت روان در آنان بیشتر است.

مسائلی مانند مشکلات سلامتی، طردشدن از سوی فرزندان، مرگ همسرانشان، اضطراب ناشی از مرگ و دیگر نابسامانی‌ها، به بی‌معنایی، ناامیدی و کیفیت نامطلوب زندگی در سالمندان منجر می‌شود. از این رو، معنادرمانی با ایجاد معنا در زندگی، به سازگاری سالمندان، رضایت از زندگی و احساس خوب روان‌شناختی در آنان منجر می‌شود. به بیان دیگر، معنادرمانی می‌تواند به سالمندان کمک کند تا با یافتن معنا در زندگی و حمایت‌هایی که در گروه دریافت می‌کنند، با اندوه، نا امیدی و بیماری‌ها سازگار شوند.

معناداری، فرد را به این آگاهی می‌رساند که اگر نمی‌تواند حوادث قطعی زندگی‌اش را تغییر دهد، اما می‌تواند یاد بگیرد تا روشی دیگر برای رویارویی با آن‌ها برگزیند و در مقابل آن رویدادها واکنش نشان دهد. در پیامد آن، فرد بر محوری بین دو قطب شکوفایی و نومیدی کشیده شده است. از نا امیدی که از مظاهر بی‌معنای زندگی است، به سمت شکوفایی که از طریق معنا صورت می‌گیرد، حرکت می‌کند. همچنین، شخص به این آگاهی می‌رسد که شرایط متفاوت می‌تواند یافتن معنا در زندگی یا تحقق آن را در موقعیت خاصی آسان یا مشکل کند و این اصل به قوت خود باقی است که معنا در هر شرایطی، حتی در ناگوارترین آن، تصورکردنی و دست‌یافتنی است.

مرکز آموزش های مهارتی جهاد دانشگاهی علوم پزشکی شهید بهشتی

ارائه روش معنادرمانی باعث می‌شود تا در بسیاری موارد قبول کنند که ابتلا به بیماری یا زندگی در خانه سالمندان به معنای مرگ و پایان زندگی نیست.

یافتن معنای زندگی در مرحله پایانی عمر می‌تواند عاملی باشد که سالمندان را به تکاپو و شادابی وا‌دارد و عاملی انرژی‌دهنده برای پرداختن به زندگی گروهی در کنار دیگر سالمندان باشد. بنابراین می‌توان این‌گونه استنباط کرد که داشتن معنا در زندگی مخصوصاً در سال‌های پایانی عمر می‌تواند امید به زندگی و متعاقب آن بهزیستی روانی‌ اجتماعی سالمند ساکن آسایشگاه را ارتقا بخشد و شاید داشتن معنا از زندگی عاملی بسیار مهم در سال‌های پایانی عمر برای سلامت روان باشد.

نقش کارکردهای شناختی در سقوط یا افتادن در سالمندان

نقش کارکردهای شناختی در سقوط یا افتادن در سالمندان

سقوط یا افتادن در سالمندان که به تغییرات غیر عمدی و ناگهانی در وضعیت بدن، به دلیل فرودآمدن شخص در سطحی پایین تر (روی یک شی، کف، یا زمین) اشاره دارد، سومین دلیل ناتوانی های مزمن در جهان شناخته می شود.مطالعات نشان داده اند که حدود % 30سالمندان، سالانه یک بار یا بیشتر افتادن را تجربه می کنند. عملکرد شناختی به عنوان یکی از عوامل خطرزای کلیدی در افتادن سالمندان محسوب می شود. اختلال در کارکردهای اجرایی مانند حافظه کاری، مهار، توجه انتقالی و روانی کلامی در سالمندان بیانگر نوعی اختلال شناختی است که خطر افتادن را متاثر می کند و آن را افزایش می دهد.

مرکز درمان در منزل امداد

دمانس (یک مجموعه نشانگان عصب شناختی پیش رونده و تخریب کننده و شایع ترین نقص شناختی در سالمندان) یکی از پیش بینی کننده های مهم افتادن است. بیماران مبتلا به دمانس به علت وجود اختلالات ذهنی، دارای نیازهای ویژه ای هستند و ویژگی های خاصی را از خود نشان می دهند که شامل از دست دادن حافظه، محدوده کوتاه توجه، مشکلات ارتباطی، اضطراب و افسردگی، آپراکسیا (کم توانی در انجام حرکات هدفمند بدن در ارتباط با محیط) و مشکلات تعادلی (به علت کاهش رفلکس های بدنی) می شود.

بیشتر عوارض دمانس قابل برگشت هستند.در واقع مشاهده شده است که دمانس در مراحل اولیه با دوره های متوالی فراموشی و گیجی در رابطه با زمان و اشخاص قابل تشخیص است.

تمرین در یک محیط چالش برانگیز از نظر شناختی نسبت به تمرین جسمانی به تنهایی در تولید مزایای شناختی و عصبی اثربخش تر است.به علاوه، ترکیبی از تمرین و یک محیط غنی منجر به مزایای بیشتری برای مغز نسبت به تمرین یا محیط غنی به تنهایی می شود. مشخص شده است که مداخلاتی با ترکیب تمرین و شناخت درمانی که به طور متوالی یا همزمان ارائه می شوند در حفظ یا بهبود کارکردهای شناختی اثربخش است.

مرکز آموزش های مهارتی جهاد دانشگاهی علوم پزشکی شهید بهشتی

آشنایی با دلایل و علائم افسردگی در سالمندان

آشنایی با دلایل و علائم افسردگی در سالمندان

تغییرات ناخوشایندی که بسیاری از سالمندان با آن مواجه می‌شوند نظیر فوت همسر، مشکلات جسمی و … می‌تواند از علل بروز افسردگی بالاخص در افرادی باشد که حمایت‌های لازم روحی و فیزیکی را دریافت نمی‌دارند.

 با این وجود، افسردگی جزئی از روند طبیعی پیری نیست و در واقع بسیاری از سالمندان به‌رغم چالش‌های گذران عمر، از زندگی خود خرسندند.

افسردگی نه تنها موجب می‌شود‌، افراد آن طور که باید از زندگی لذت نبرند بلکه می‌تواند عاملی برای به خطر انداختن سلامت آنان نیز باشد. اما اگر قادر به شناسایی علائم افسردگی و یافتن راه‌های مؤثر برای حمایت از این افراد باشیم‌، فرد افسرده می‌تواند زندگی شاد و شیرینی را تجربه کند.

مرکز درمان در منزل امداد

تنزل و افتادگی بسیار دشوار است‌، حال چه فقدان استقلال فردی‌، حرکتی و سلامتی و یا از دست دادن عزیزی باشد که به او علاقه‌مندیم. احساس ناراحتی و غم در این شرایط امری است طبیعی حتی اگر هفته‌ها و ماه‌ها ادامه داشته باشد‌، با این وجود ازدست‌دادن امید و انگیزه، روندی طبیعی نبوده و مطمئنا موجبات افسردگی را پدید خواهد آورد.

اگرچه افسردگی در بین سالمندان امری معمول است تنها درصد کمی از این قشر از حمایت‌های لازم برخوردارند‌. دلایل بسیاری برای نادیده‌گرفتن این افراد وجود دارد. برخی تصور می‌کنند افسردگی جزئی از روند پیری و پیامد ازکارافتادگی‌است‌. سالمندان اغلب در انزوا به سر می‌برند و کسی متوجه اندوه و دلتنگی آنان نمی‌شود.

بسیاری از پزشکان تنها به درمان بیماری جسمی آنان پرداخته و ‌افسردگی آنان را نادیده می‌گیرند و البته بسیاری از افراد مسن نیز از صحبت درباره احساسات خود اباء دارند‌. بی‌توجهی و نادیده گرفتن هشدارها می‌تواند نتایج مخربی دربرداشته باشد. بنابراین‌ شناخت این علائم و جست‌وجوی راه‌هایی برای حمایت از سالخوردگان بسیار بااهمیت است‌.

دلایل افسردگی در سالمندان

1- انزوا و تنهایی‌: به‌دلیل کاهش روابط اجتماعی و مشکلات جسمی 
2-‌ از‌دست‌دادن انگیزه و هدف: احساس بی‌هویتی و بی‌هدفی به‌دلیل بازنشستگی و یا محدودیت‌های فیزیکی در انجام فعالیت‌ها
3- ‌مشکلات جسمی‌: بیماری و ناتوانی، دردهای مزمن و شدید و سابقه جراحی 
4-‌ تجویز دارو: بسیاری از نسخه‌های دارویی محرک و یا تشدید‌کننده افسردگی‌اند
5-‌ ترس و اضطراب‌: وحشت از مرگ و نگرانی به خاطر مشکلات مالی و یا جسمی

علائم و نشانه‌های افسردگی سالمندان

1- دلتنگی 
2- خستگی 
3- کاهش وزن و اشتها 
4- اختلال در خواب 
5- احساس بی‌ارزشی و سربار بودن 
6- تصور مدام مرگ 
7- کاهش و یا عدم‌علاقه به سرگرمی‌ها و تفریحات پیشین 
8-گوشه‌گیری و کناره‌گیری از اجتماع

افسردگی، خالی از اندوه و دلتنگی

همیشه تصورات ما از افراد افسرده درست نیست. بسیاری از آنان احساس ناراحتی نمی‌کنند و در عوض از کمبود انرژی و یا مشکلات جسمی شکایت دارند‌. در واقع مشکلات جسمی نظیر دردهای آرتروز و سردرد که مدام تشدید می‌شود، نشانه افسردگی در سالمندان است‌ که در اینجا ما به برخی از علائم این قشر از افراد اشاره می‌کنیم:

1- دردهای بی‌دلیل و ناگهانی 
2- ناامیدی و درماندگی 
3- ضعف حافظه 
4- رنجش و تحریک پذیری 
5- بی توجهی به غذا‌خوردن، عدم‌استفاده از داروها  
6- بی توجهی به بهداشت شخصی 
حمایت از سالمندان افسرده

افسردگی باعث تداخل در توانایی افراد برای کمک به روند درمان و به‌دست‌آوردن انرژی از دست رفته، می‌شود. سالمندان افسرده به مرور زمان مشکلات عدیده‌تری را تجربه خواهند کرد و اگر حاضر به قبول بیماری خود نبوده و یا به سبب خجالت و غرور از کمک طلبیدن اباء داشته باشند، شرایط پیچیده‌تر خواهد شد در نتیجه از‌میان‌برداشتن چنین موانعی ما را در بهبود هر چه بیشتر این افراد یاری خواهد داد‌.

اگر از سالمندی مراقبت می‌کنید که دچار افسردگی است می‌توانید حمایت عاطفی خود را به او اظهار کنید و به سخنانش با صبر و حوصله گوش فرا دهید. او را به خاطر احساساتش سرزنش نکنید و به واقعیت‌هایی اشاره کنید که در او ایجاد امید می‌کند. همچنین می‌توانید در تشخیص به موقع و تسریع روند درمانی او نظارت داشته باشید. او را نزد پزشک آگاه و باتجربه برده و در طول دوره درمان او را همراهی کنید‌.

راه‌های دیگری نیز برای کمک به عزیزان سالمندتان وجود دارد که در اینجا چندی را ذکر خواهیم کرد:

1- به او پیشنهاد قدم زدن بدهید: هنگامی‌که ذهن و بدن فرد فعال است افسردگی کاهش می‌یابد‌. به او فعالیت‌هایی را پیشنهاد دهید که او از انجام آن لذت ببرد. قدم‌‌زدن، فعالیت‌های هنری، دیدن فیلم و یا رفتن به موزه و هر‌آنچه باعث فعال نگه داشتن ذهن و جسم او شود مؤثر خواهد بود.

2- برنامه منظم روزانه داشته باشید‌: بیرون رفتن گروهی‌، ملاقات با دوستان و آشنایان‌، رفتن به اجتماعات و گروه‌های همسالان می‌تواند او را در مقابله با تنهایی و انزوا یاری دهد‌. اگر او در مقابل برنامه‌های شما مقاومت کرد با ملایمت برخورد کرده و او را به بودن با جمع ترغیب کنید.

3-وعده‌های غذایی سالم مصرف کنید‌: یک رژیم غذایی ناسالم باعث تشدید افسردگی می‌شود‌. بنابراین سعی کنید رژیم غذایی او مملو از سبزیجات‌، میوه‌، حبوبات و پروتئین کافی باشد‌.

4- فرد را ترغیب به تکمیل دوره درمان خود کنید‌: افسردگی به سرعت و به‌دنبال ناقص گذاشتن دوره درمان بازمی‌گردد.

5-وعده‌های دارویی تجویز‌شده را به او یاد آوری کنید‌.

کمک به‌خود برای درمان افسردگی

اگر افسرده هستید احتمالا حوصله انجام هیچ فعالیت و یا دیدن کسی را ندارید اما به خاطر داشته باشید انزوا و گوشه‌گیری تنها باعث تشدید علائم خواهد شد‌. هرچه از نظر فیزیکی و ذهنی و اجتماعی فعال‌تر باشید، مطمئنا احساس بهتری خواهید داشت‌. در اینجا به چندی از روش‌های مقابله و جلوگیری از افسردگی اشاره می‌کنیم:

1- از خانه بیرون بیایید‌: به پارک بروید، به آرایشگاه رفته و دستی به سر و گوش خود بکشید و ناهار را با دوستانتان میل کنید.

2- ‌با دیگران در ارتباط باشید: زمان‌هایی را که تنها هستید کاهش دهید‌، اگر قادر به حرکت نیستید از کسانی که دوستشان دارید دعوت کنید تا به دیدنتان بیایند و یا با تلفن با آنها در تماس باشید.

3- ‌داوطلب کمک به دیگران شوید‌: کمک به دیگران یکی از بهترین راه‌های به‌دست‌آوردن ارزش و احترام است‌.

4- می‌توانید مشغول به یادگیری مهارتی جدید شوید‌: به‌دنبال فعالیت‌هایی بروید که همیشه آرزوی انجام آن را داشته و قادر باشد خلاقیت شما را شکوفا سازد.

5-‌ بخندید‌: خنده بر هر درد بی‌درمان دواست‌. خواندن و گوش‌کردن به مطالب طنزآمیز می‌تواند روحیه شما را تقویت کند.

6-‌ ورزش کنید‌: اگر بیمار و ناتوان هستید راه‌های بسیاری وجود دارد تا قدرت بدنی خود را بالا ببرید حتی روی صندلی و ویلچر.

داروهای تحریک‌کننده افسردگی

تمام داروها اثرات جانبی دارند اما برخی از این داروها موجب بروز علائم افسردگی و یا تشدید آن می‌شوند. فعل و انفعالات شیمیایی و یا استفاده نامنظم از نسخه دارویی تجویز شده نیز عاملی‌برای بروز افسردگی است و این خطر برای سالمندان که احتمالا از چندین نسخه دارویی متفاوت استفاده می‌کنند‌، بیشتر است.

مرکز آموزش های مهارتی جهاد دانشگاهی علوم پزشکی شهید بهشتی

داروهایی که ممکن است باعث تحریک افسردگی شوند عبارتند از:
1- داروهـــای استروئیــدی و هورمونی
2- داروهای بیماران مبتلا به آرتروز
3- داروهای پایین آورنده فشار خون
4- داروهای تجویزی بیماران قلبی 
5- داروهای بیماران مبتلا به سرطان 
6- مسکن‌ها

شما می‌توانید لیستی از تمام داروهای مصرفی را تهیه و به پزشک معالج او نشان دهید‌. در این مواقع پزشک به شما خواهد گفت که داروها باعث ایجاد علائم افسردگی خواهند شد یا نه‌.

1 3 4 5 6

جستجو

+