بایگانی نویسنده: مرکز درمان در منزل امداد

1.از نظر ساختمان وفضای باز در شهر:

–محیط شهر دلپذیر وتمیزمی باشد ومقررات محدود کردن سروصدا وآلودگی هوا در مکان های عمومی به خوبی اجرا می شود.

-فضاهای سبز ایمن،مناطق سرپوشیده مناسب برای استراحت،صندلی،پیاده روهای مسطح وتوالت های عمومی که به راحتی دردسترس می باشنددرفضای شهری پیش بینی می شود.

-در فضاهای باز وبخصوص در پارک ها،ایستگاه حمل ونقل،اماکن عمومی صندلی های راحتی وایمن به تعداد کافی ودر فواصل منظم وجوددارد.

-الزام تامین فضای سبز مناسب جهت فراغت وپیاده روی درمجتمع های مسکونی احداث شده توسط انبوه سازان وسازندگان مسکن اجرا می گردد.

-پیاده روها روشن،دارای حفاظ،مسطح،بدون لغزندگی وبه اندازه کافی پهن جهت عبور ویلچر وفاقد هرگونه مانعی در مسیر می باشد.

-در فواصل منظم در خیابان ها گذرگاه عابر پیاده ایمن وجود دارد.

-ساختارهای فیزیکی خیابان همانند روگذر وزیرگذر به گونه ای طراحی شده اند که سالمند بتواند از آن استفاده کند.

-مکان هایی برای پارک اتومبیل سالمندان در نظر گرفته می شود.

-چراغ عابر پیاده،زمان وسیگنالهای صوتی وتصویری کافی برای عبور سالمندان را دارا می باشد.

-ساختمان ها دارای آسانسور،پله برقی،پله های باشیب وارتفاع کم ودارای نرده،سطوح غیرلغزنده واطلاعات کافی برای  نشان دادن مسیرها،صندلی های راحتی،توالت کافی برای استفاده سالمند می باشند.

-اختصاص بوستان های کوچک محلی و جایگاه نشست جمعی ویژه سالمندان.

2.از نظر سیستم حمل ونقل:

-صندلی ویژه سالمندان در وسایل نقلیه عمومی تعبیه شده

-در نظرگرفتن تخفیف ویژه جهت استفاده سالمندان از وسایل حمل ونقل عمومی

-پایانه های حمل ونقل اعم از راه آهن و…مجهز به تجهیزات مناسب برای سالمندان می باشد.

-وسایل نقلیه دارای علامت مشخص نشان دهنده مبدا ومقصد می باشند

3.از نظر فرهنگی –اجتماعی وورزشی:

-وجود ایستگاه های مطالعه وایستگاه رادیو وطراحی کتابخانه های ویژه سالمندان در محله های شهری

-تخفیف در هزینه خدمات فرهنگی،هنری،ورزشی واجتماعی شهر به سالمندان به ویژه در مراکز فرهنگی دولتی از جمله فرهنگسراها،سینماهاو…

-معرفی وتقدیر وارتقا جایگاه سالمند در منظر جامعه با برگزاری جشن ها،مراسم ومناسبت های مرتبط

-استقرار باجه های اطلاع رسانی وکمک رسانی به سالمند

4.از نظر بهداشتی و درمانی:

-آموزش سلامت سالمندی در زمینه مراقبت از خود ومراقبت از سالمندان،به سالمندان وخانواده های ایشان.

-آموزش شیوه های پیشگیری از حوادث خانگی وتامین استانداردهای خانه های مسکونی سالمندان،هتل ها،مهمانسراها و…

-ارائه خدمات ویژه به سالمندان آسیب پذیر یا در معرض آسیب های جسمی،روحی واجتماعی

-حمایت در راه اندازی مراکز روزانه نگهداری از سالمند

-پوشش بیمه ای مناسب برای سالمندان ساکن در شهرها توسط سازمان های بیمه گر

-مشاورین وگروه های در گیر با سالمند آموزش های لازم را دیده اند.

-صدور مجوز ورعایت استاندارد های سرای سالمندان ونظارت کافی بر آنها

-در بیمارستانها امتیازات ویژه ای مانند نوبت دهی و…پیش بینی می شود.

امروزه دوران پس از ۶۰سالگی را که اصطلاحا دوران بازنشستگی نامیده می‌شود، دورانی نیست که فقط به انتظار مرگ سپری شود، بلکه همانگونه که جامعه شناسان گفته اند این مرحله از عمر؛ دوران سوم زندگی است. در جامعه ما افراد به طور متوسط تا ۸۰ سالگی امید به زندگی دارند. برخی با نقش های جدیدی که مطابق با وضعیت آنها است این دوره را به دوره ای نسبتا فعال و رضایت بخش بدل می سازد.
برنامه ریزی صحیح و استفاده از وجود سالمندان و تجربیات آنها، هم تنهایی آنان را برطرف می کند و احساس پوچ بودن را در آنها از بین می برد و هم منبعی مفید و ارزشمند از معلومات و تجربیات را در اختیار جوانان نسل بعد قرار می دهد. شرایط مناسب خانواده و جامعه می تواند شخصی را به سوی پذیرش وضعیت جدید سوق دهد و شرایط نامناسب خانواده و جامعه می تواند او را منزوی کند. نیاز های سالمندان را می توان به شرح زیر تقسیم بندی کرد: ۱. احتیاجات عاطفی ۲. احتیاجات معشیتی ۳. احتیاجات تفریح ۴. احتیاجات به شرکت در زندگی اجتماعی ۵. احتیاجات امنیت

افراد در دوران سالمندي، در حفظ تعادل بدن اندکی با مشکل روبه رو می شوند؛ در آمریکا بسیاري از سالمندان  به منظور پیشگیري از زمین خوردن و صدمات ناشی از آن، دوره هاي ویژه اي را  براي  تمرین  حفظ  تعادل  می گذرانند.

هنگامی که  فرد رو به سالمندي می رود، حفظ تعادل در بدن به تدریج دچار نقصان می شود، یعنی پاها دیگر توانایی درك سریع پستی و بلندي هاي زمین را نخواهد داشت؛ از سرعت واکنش هاي طبیعی  بدن  به  محرك هاي محیط  کاسته  می شود؛ ماهیچه ها قدرت قبل را نخواهند داشت و مغز اطلاعات حسی را با سرعتی مطلوب، پردازش نخواهد کرد. تعادل توانایی حفظ موقعیت بدن و تحمل وزن روي سطح اتکا، بدون زمین خوردن  تعریف شده است. بنابراین ناتوانی درحفظ تعادل یکی از علل اصلی زمین خوردن به شمار می رود که می تواند جسمانی یا محیطی باشد.

یک سوم افراد 65 سال  به  بالا زمین خوردن را تجربه می کنند؛ این زمین خوردن ها علت اصلی مرگ هاي ناشی از آسیب ها و رایج ترین عامل صدمه و بستري شدن سالمندان در بیمارستان است. بیش از 90درصد از شکستگی هاي مفصل ران که هر ساله در آمریکا رخ می دهد ناشی از زمین خوردن است و این شکستگی ها می تواند عواقب ناخوشایندي داشته باشد. طبق آمارهاي موجود، فقط یک چهارم این بیماران به طور کامل بهبود می یابند.

تعداد زمین خوردن ها و ناتوانی در حفظ تعادل و شدت آسیب ناشی از آنها همراه  با سن افزایش می  یابد. زمین خوردن­ ها  در  جمعیت سالمندان  می تواند  منجر به مرگ  شود و غا لباً به علت آسیب ناشی از آن موجب بستري شدن در بیمارستان می­ گردد.

تحقیقات نشان داده است که  افراد  با  استفاده  از  تمرین  می توانند  هم  گام  با  افزایش  سن،  به  حفظ تعادل  خود کمک نمایند و حتی بعضی از مهارت­ هاي  از دست فته را از طریق  ورزش  دوباره بازیابند. از آنجا که  تغییرات دوران سالمندي انجام  برخی  ورزش ­ها را در سالمندي محدود می کند؛ با این حال، تمرینات مختلفی وجود دارد که می تواند براي سالمندان سودمند باشند. پیاده روي، شنا، دوچرخه سواري و  فعالیت هاي دیگري که باعث تقویت جسم و ذهن میشوند مانند: یوگا، تاي چی و پیلاتس در ردیف فعالیت هایی قرار دارند که براي سالمندان سودمند هستند. تحقیقات  نشان داده  اند  که  هر  کس  در  هر  سن  و  موقعیتی  میتواند  یوگا  را  انجام دهد و آن، گزینه اي مناسب  به منظور  شرکت  در فعالیت هاي بدنی  براي سالمندان می باشد. یوگا یک تمرین روانی- بدنی است که چهار تا هشت هزار سال قدمت دارد و از جمله ورزش هایی است  که  موجب  تقویت  جسم و روان می گردد و در آن نیازي به فعالیت زیاد بدن نیست و در واقع نوعی نرمش است که در حالت سکون و آرامش صورت می گیرد و باعث نیرو بخشیدن به عضلات، مفاصل، اعصاب و ارگان هاي  داخلی  می گردد. یوگا ورزشی است که با  تنظیم نیازها و توانایی هاي فرد، زمینه انجام آن را براي تمام افراد، حتی افراد بسیار سالمند فراهم می کند. تمامی وضعیت هاي یوگا با توجه به وضعیت سالمند به عنوان یک فرد مبتدي که انعطاف پذیري و قدرت کمی دارد قابل تعدیل و اصلاح می باشد. بهبود توانایی هاي جسمانی ناشی از تمرینات یوگا، باور سالمندان را نسبت به توانایی شان افزایش داده و می تواند در بازیابی رفتارها به  منظور  کاهش زمین خوردن نتیجه دهد، خودکفایی نیز افزایش می یابد و می تواند باعث جلوگیري  از زمین خوردن در سالمندان  شود. تحقیقات نشان داده اند، یوگا باعث لذت و شادي اکثر مردم می شود و به عنوان یک روش مداخله اي مهم براي  جلوگیري  از زمین خوردن مطرح است. یوگا ممکن است به عنوان یک روش مداخله اي زیستی- روانی ـ اجتماعی در نظر گرفته شود واز لحاظ زیست شناختی، تأثیرات سودمندي بر عضلات داشته و در ثبات و پایداري حرکات بدن مفید بوده است؛ از لحاظ روان شناختی تأثیرات مثبتی در خلق و روان، توجه و تمرکز افراد داشته است و از لحاظ اجتماعی، به دلیل قرار گرفتن فرد در یک گروه، مشارکت و برخوردهاي متقابل اجتماعی را تقویت می کند.

بی اختیاری ادراری یک بیماری نیست ، بلکه یک نشانه و به معنی نبود کنترل مثانه است. متأسفانه حجب و حیای ناشی از مسایل فرهنگی مانع از ابراز آن توسط سالمند و درمان بیماری می شود.

انواع بی اختیاری ادراری:

بی اختیاری استرسی(ناشی از فشار): ادرار سالمند وقتی نشت می کند که با خنده ، سرفه و عطسه و… به مثانه او فشار وارد می آید.

بی اختیاری فوریتی: در این حالت سالمند به طور ناگهانی و فوری احساس دفع ادرار داشته و به دنبال آن دچار خروج غیرارادی ادرار می شود.

بی اختیاری سرریزی: به علت تخلیه نکردن کامل ادرار سالمند به طور دائم چکیدن مکرر ادرار را تجربه می کند.

بی اختیاری عملکردی: در این حالت اختلال جسمی یا روانی سالمند مثل آرتروز شدید مانع از حضور بموقع او در دستشویی و نبود کنترل ادرار می شود.

بی اختیاری مختلط: در این حالت سالمند بیش از یک نوع از بی اختیاری های بالا را تجربه می کند.
علل بی اختیاری:

شایع ترین علل بی اختیاری ادراری در سالمندان به شرح زیر است:

عفونت مجاری ادراری: عفونت ها می تواند باعث سوزش مثانه ، دفع فوری و بی اختیاری ادرار، احساس سوزش و بوی بد ادرار شوند.

یبوست: رکتوم نزدیک مثانه بوده و دارای اعصاب مشترک است ، مدفوع سفت و متراکم در رکتوم باعث بیش فعالی اعصاب و احساس دفع ادرار می شود.

تغییرات ناشی از سن: پیر شدن عضله مثانه می تواند ظرفیت مثانه را برای ذخیره ادرار کاهش دهد.

یائسگی: پس از یائسگی، زنان استروژن کمتری تولید می کنند، این هورمون به حفظ پوشش مثانه و مجرای اداری کمک می کند. یک الی دو سال پس از یائسگی معمولا تحلیل رفتن دستگاه ادراری تناسلی پدید می آید که باعث مشکلاتی از قبیل بی اختیاری ادرار ، سوزش ادرار، عفونت های مکرر دستگاه ادراری ، خشکی واژن و مقاربت دردناک می شود.

خارج کردن رحم: در زنان مثانه و رحم به وسیله تعداد زیادی از عضلات و رباط ها نگهداری می شوند. هر نوع عمل جراحی که سیستم تولید مثل زنان را درگیر کند، می تواند به این عضلات حمایتی آسیب رسانده و باعث بی اختیاری ادرار شود..

بزرگی غده پروستات: تومورهای خوش خیم و بدخیم پروستات ، باعث افزایش حجم آن و بی اختیاری استرسی یا فوری در مردان می شود.

انسداد: یک تومور در هر جایی از لگن می تواند جریان طبیعی ادرار را مسدود کند. سنگ های ادراری در مثانه نیز می تواند باعث نشت ادرار شوند.

اختلال های عصبی: در بیماری های مولتیپل اسکلروزیس ، پارکینسون ، سکته ، تومور مغزی یا یک آسیب نخاعی ممکن است با درگیری اعصاب مربوط به کنترل مثانه، باعث بی اختیاری ادرار شوند.

مصرف برخی داروها: داروهای پایین آورنده فشارخون، ضد افسردگی و داروهای ادرارآور باعث تشدید بی اختیاری ادرار می شوند.

چاقی و اضافه وزن: داشتن اضافه وزن به علت فشار روی مثانه و عضلات اطراف آن باعث ضعف آن ها و بی اختیاری ادرار می شود.

عوارض بی اختیاری اداری:

. مشکلات پوستی: خارش، عفونت های پوستی و زخم هایی که به دلیل رطوبت دائمی پوست ایجاد می شوند.

. عفونت مجاری ادراری: بی اختیاری ادراری و عفونت مجاری ادراری یک سیکل دایره وار را ایجاد می کند که هر دو روی هم تأثیر گذارند.

. اثرات شدید روی زندگی شخصی فرد: بی اختیاری ادراری روی ارتباطات اجتماعی ، کاری وشخصی فرد اثر می گذارد.
درمان بی اختیاری ادراری به نوع بی اختیاری ادراری ، شدت و دلایل ضمنی آن بستگی داشته و در حیطه وظایف پزشک است.

مشکلات خواب در سالمندان به اشکال متفاوتی خود را نشان می دهد:

بی خوابی

بدخوابی

خواب آلودگی طی روز

کمتر شدن مدت زمان خواب عمیق

 و سایر تغییرات جسمانی و روانشناختی

اما نبایستی مشکل بی خوابی را به عنوان بخش اجتناب ناپذیر سالمندی در نظر گرفت، درمان دارویی و غیر دارویی در  راستای یکدیگر می توانند در بهبود کیفیت خواب سالمندان موثر واقع شوند. یکی از موارد کمک درمانی غیر دارویی وارد کردن موسیقی به زندگی روزانه است.

استفاده از موسیقی به دلیل کاربرد، مصرف کم انرژی سالمند و مراقب سالمند، ارزانی، و عدم نیاز به آموزش خاص، می تواند به عنوان مداخله ای غیر تهاجمی در مراکز بالینی و در منزل توسط پرستار یا سالمند به کار گرفته شود.

موسیقی برای اکثر افراد اوقات مطلوب و دلپذیری ایجاد می کند، مثلل یک موسیقی آشنا می تواند خاطرات خوب گذشته را تداعی کند و سبب آرامش، تسکین روانی فرد شود.

پژوهش ها کاربرد موسیقی برای ارتقا سلامت را تایید کرده اند، که می تواند شامل بیماری های سرطان، اسکیزوفرن و همچنین کمک به بهبود وضعیت افراد جهت بهبود بی خوابی، استرس، و دردهای مزمن شود.