بایگانی نویسنده: مرکز درمان در منزل امداد

به نظر می رسد سالمندان به دلیل کهولت  سن و کاهش توانایی هایشان و همچنین آسیب پذیر بودن و به  علت  بالا  بودن  منفی  اندیشی  در  میان  آنها  باید  تحت  توجه  و  حمایت  های  لازم  قرار  گیرند.

سلیگمن، روانشناس مثبت گرا معتقد است اکنون در روانشناسی هنگام آن رسیده است که به جای تاکید برعواطف منفی، عواطف مثبت را در یابیم و به جای انگشت گذاشتن روی نقاط ضعف انسان، به توانمندی های انسان توجه کنیم. وی شادی را حق طبیعی هر انسانی می داند که برای دستیابی به آن باید برنامه ریزی و تلاش کرد. او شادی واقعی را غیر قابل حصول  و  دست  نیافتنی  نمی  داند  بلکه  آن  را  واقعیتی    می  داند  که  زندگی  را  شیرین  تر  و  روابط  انسانی  را سرشار و غنی می کند. عموم مردم خوش بینی رابه صورت در نظر گرفتن نیمه پرلیوان، یا دیدن لایه ای براق در  هر  پدیده  یا  عادت به  استفاده  پایانی  خوش  برای  هر  درد سر  واقعی  در  نظر  می گیرند؛ زاویه  تفکر  مثبت اندیشی  و  خوش  بین بیانگرآن  است  که  خوش  بینی  مستلزم  تکرار  عبارت  های تقویت  کننده  با  خود  است. افراد  خوش  بین  زمانی  که  با  بدبختی  و  مشکلات  مواجه  می شوند  به  نظر  می  رسد  که  شکست  و  ناکامی  را  نقص  و  اشتباه  خودشان  نمی  دانند  و  اینکه  با  مقاومت  و ایستادگی کافی و انگیزش، بر شرایط  پیروز و غالب می شوند. افراد بدبین از سوی دیگر خیلی راحت در برخورد با مشکلات منصرف می شوند. تفکری که حوادث بد در پایان اتفاق خواهد افتاد و بدترین را درباره مردمی  که در  اطراف آنها هستند  تصور  می  کنند. بنابراین روانشناسی  مثبت  به افزایش  شادمانی  و  سلامت  و مطالعه  علمی  در  مورد  نقش  نیرومندی  های  شخصی  و  سامانه  های  اجتماعی    مثبت  در  ارتقای  سلامت  بهینه تاکید دارد. وقتی اندیشه های منفی را در سر داریم آنها را خواسته یا ناخواسته و هر روز چند هزار مرتبه تکرار می کنیم، در نتیجه افکار منفی قوی تر می شوند و جای بیشتری در ذهن به خود اختصاص می دهند، در نهایت تمام بخش تولید فکررا تحت نظارت خود می گیرندو به مجموعه افکارمان ماهیت منفی می دهند.

اگر  ارزیابی  افراد سالمند  از  خودشان  و ذهنیتی  که نسبت به خود دارند، مثبت باشد از سلامت و سازگاری بیشتری برخوردار خواهند بود. یکی از فراگیر ترین بیماری های زمانه ما تفکر منفی است. تفکر منفی بیماری مهلکی است که  ذهن،  احساسات  و جسم  انسان  را  مبتلا می  سازد. اگر می خواهیم تغییر  کنیم کافی است افکارمان  را تغییردهیم. داشتن  هیجانات  مثبت  نه  تنها  به  مردم  کمک  می  کند  تا  به  خوبی  با  تحولات  و  استرس ­های  اقتصادی  کنار بیایند بلکه به باز کردن قلب ها و افکار انسان ها باعث می شود آنها مسئول و پربار و خلاق تر شوند.

سالمندان در بسیاری از نقاط جهان،در معرض بدرفتاری و استثمار  قرار دارند. گرچه بدفتاری با سالمندان عموماً در تمامی نقاط دنیا اتفاق میافتد، لیکن این پدیده در جوامع کمتر توسعه یافته به خاطر فقر و محدودیت های فراوان دیگر، بیشتر به چشم می خورد. بسیاری از سالمندان در این گونه جوامع با مشکلات جسمی و نارسایی های مربوط به سلامت  روبه رو  هستند.  همین  امر  باعث  می شود  تا  برخورد  با  سالمندان  در  موارد  زیادی  برای  آنها آزاردهنده،  و آنگونه است که از آن به عنوان «سوءرفتار»یاد می کنند.

بد رفتاری با سالمندان یک پدیده جدید نیست، هرچند که واکنش های رسمی به آن در بسیاری از کشورها، هنوز در  مراحل  ابتدایی  خود  قرار دارد.  در  حال  حاضر  توجه  به  مسئله  خشونت  علیه  سالمندان،  بازتابی  جهانی  از  نگرانی بین المللی در مورد حقوق بشر، برابری جنسیتی، خشونت خانگی و سالخوردگی جمعیت در نظر صنعتی شدن در  کنار  دیگر  تحولات  اجتماعی  و  اقتصادی  زمینه ی از  بین  رفتن  الگوهای  وابستگی  بین  نسل های  مختلف خانواده  را  به  همراه  آورده واغلب  دشواری های  عاطفی  و  مالکیتی  زیادی  را  برای  سالمندان  ایجاد  نموده  است. ساختارهای خانوادگی و اجتماعی که پیش از این در بسیاری از کشورهای در حال توسعه از نسل سالمندان حمایت می نمود، اغلب به علت تغییرات سریع اقتصادی و اجتماعی، ضعیف شده و یا به طور کامل از بین رفته است. جایگزینی سالمندانی که در موقعیت سرپرست خانواده محسوب می شوند و محروم کردن آنها از استقلال شان با نام محبت به آنها، در بسیاری از کشورهای برخوردار از بنیان خانواده گسترده و حس بسیار قوی خانواده دوستی،جزء رفتارهای فرهنگی  متداول  می باشد.  چنین  رفتار زیاد از حد  محافظه کار آنها که ممکن است  فرد سالمند  را  مطرود، افسرده  و بی روحیه کند، انواعی از سوء رفتارها در قبال سالمندان محسوب می شود.

چه عواملی بر بد رفتاری با سالمندان تاثیر می گذارد؟

از مهم ترین عوامل موثر بر خشونت علیه سالمندان میتوان به احساس محرومیت نسبی، مواجهه با خشونت، شکاف  نسلی،  سرمایه  اجتماعی، نظارت  اجتماعی، ،  دینداری و متغیرهای  زمینه ای  نظیر؛  جنس،  سن،وضعیت  تأهل قومیت،پایگاه  اقتصادی-اجتماعی(شغل،  تحصیلات،  درآمد{سالمند  و  خانواده})، بعد  خانوده، تنظیمات زندگی، بیماری، وضعیت بیمه اشاره کرد.

پیشگیری از پدیده سالمندآزاری

از مهمترین راهکارهای جلوگیری از سالمندآزاری می‌توان به مناسب ‌سازی فضای زندگی سالمندان اشاره کرد. همچنین از دیگر موضوعات مهم در این زمینه آموزش اعضای خانواده برای مراقبت و رفتار با سالمند است. گسترش پدیده سالمندآزاری و نیاز آنها به حمایت‌های اجتماعی لزوم توجه همگانی را برای رفع این معضل می‌طلبد. توجه به مشکلات معیشتی آن‌ها، لزوم توجه به برنامه‌های رفاهی و مراقبتی در خصوص سالمندان و آموزش مراقبت از سالمندان در سطوح مختلف آموزشی، همه و همه مواردی است که کمک شایانی به کمتر شدن آسیب‌‌های روحی و جسمی به سالمندان خواهد بود.

مدیریت یبوست در سالمندان

مدیریت یبوست در سالمندان هم برای بیماران و هم ارائه دهندگان خدمات بهداشتی چالش برانگیز است. دلایل مختلفی در این پدیده نقش دارد، از جمله تأثیرات پیری در فیزیولوژی روده، داشتن بیماری های همزمان، مصرف برخی از داروها، نداشتن تحرک، دریافت کالری ناکافی و تغییرات حسی آنورکتال. بیماران سالخورده، به ویژه آنهایی که در خانه های سالمندان مبتلا به زوال عقل یا آلزایمر پیشرفته هستند و کسانی که برای مراقبت تسکینی از مواد افیونی استفاده می کنند، برای درمان یبوست به یک روش فردی نیاز دارند.

تعریف و اپیدمیولوژی یبوست در سالمندان

یبوست یک بیماری کاملاً مشخص نیست، اما یک اصطلاح عمومی است که برای توصیف مشکلاتی که فرد در حرکت روده تجربه می کند استفاده می شود. ارائه دهندگان خدمات بهداشتی معمولاً یبوست را به صورت تکرار دفع کمتر از 3 بار در هفته تعریف می کنند. یبوست را بهتر است به عنوان هر نوع “اجابت مزاج دشوار” تعریف کنیم، مانند مدفوع سفت، احساس تخلیه ناقص و … . در مقایسه با بیماران جوان، یبوست در سالمندان با فشار و انسداد مقعدی بیشتری همراه است.

در مطالعات و منابع علمی بسیاری گزارش شده است که شیوع یبوست با افزایش سن، به ویژه در افراد بالای 65 سال افزایش می یابد. در مورد کل افراد سالمندی که در جامعه زندگی می کنند، شیوع بیماری یبوست 50٪ است که این رقم در مورد ساکنان خانه سالمندان حتی بیشتر و به 74٪ می رسد. همچنین زنان سالمند 2 تا 3 برابر بیشتر از مردان دچار یبوست می شوند.

دلایل عمده یبوست در سالمندان

یبوست در سالمندان به احتمال زیاد دارای یک علت چند عاملی است. بستری شدن طولانی مدت در بیمارستان در افراد سرطانی و همچنین یبوست ناشی از مواد مخدر شایع ترین علل هستند. از سایر عوامل موثر در پدید آمدن یبوست در سالمندان می توان به مواردی به شرح زیر اشاره کرد:

• داروها:

مسکن (مواد افیونی، ترامادول، NSAID)، داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای، آنتی کولینرژیک ها، داروهای آنتی پارکینسون، داروهای ضد روان پریشی (مشتقات فنوتیازین)، آنتی اسیدها (کلسیم و آلومینیوم)، مکمل های کلسیم، رزین های اسید صفراوی، مکمل های آهن، آنتی هیستامین ها، دیورتیک ها (فوروزمید، هیدروکلروتیازید)، داروی های ضد تشنج

• بیماری های غدد درون ریز و متابولیک:

دیابت شیرین، کم کاری تیروئید، هایپرپاراتیروئیدیسم، بیماری مزمن کلیه

• اختلالات نورولوژیک:

بیماری عروق مغزی و سکته مغزی، بیماری پارکینسون، اسکلروز چندگانه، نوروپاتی خودمختار، ضایعات نخاع، زوال عقل

• اختلالات میوپاتیک:

آمیلوئیدوز، اسکلرودرمی

• سایر موارد شامل:

افسردگی، ضعف عمومی، تحرک کم و …

علاوه بر این، برخی عوامل روانی- اجتماعی و رفتاری وجود دارد که ممکن است باعث یبوست در سالمندان شود، از جمله این رفتارها می توان به کاهش تحرک، دریافت ناکافی کالری و تغییرات احساس آنورکتال اشاره کرد. نادیده گرفتن احساس مقعد برای دفع مدفوع، می تواند منجر به احتباس مدفوع در افراد سالمند شود و در نتیجه منجر به مشکل در دفع به سبب سفت و حجیم شدن مدفوع گردد.

یبوست در سالمندان اگر به صورت مشکلی مزمن درآید حتی می تواند منجر به بی اختیاری مدفوع شود. به این صورت که مدفوع در روده بزرگ تجمع یافته و سخت می شود و مدفوع مایع از روده بزرگ پروگزیمال می تواند مدفوع نهفته را دور زده و بی اختیار سرریز شود؛ این حالت معمولاً با اسهال اشتباه گرفته می شود.

در موارد شدیدتر، یبوست در سالمندان می تواند باعث انسداد یا سوراخ شدن روده شود. در صورت عدم درمان، این عوارض می توانند حتی زندگی فرد را نیز تهدید کنند.

تشخیص یبوست در سالمندان

سابقه پزشکی و معاینه فیزیکی

یبوست با چند علامت در بیماران بروز می کنند. به عنوان یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی، اینکه شکایت بیماران را در مورد منظور آنها از یبوست بررسی کنید، اهمیت زیادی دارد. سابقه پزشکی بیمار، با ذکر شرایط پزشکی و داروهایی که بر عملکرد روده بزرگ تأثیر می گذارند، باید با دقت مورد بررسی قرار گیرند.

سابقه باید شامل ارزیابی دفعات مدفوع، قوام مدفوع، اندازه مدفوع، میزان خستگی در هنگام دفع و سابقه نادیده گرفتن احساس مقعد برای مدفوع باشد. همچنین بایستی رژیم غذایی فرد، میزان فیبر و آب مصرفی، تعداد وعده های غذایی و زمان مصرف آنها ارزیابی شود. یبوست در سالمندان می تواند منجر به تراوش مدفوع و بی اختیاری در دفع آن شود که علائمی از مدفوع سفت شده در روده بزرگ دارد.

در نهایت، اطلاع از سابقه زندگی اجتماعی با تأکید بر وضعیت زندگی فعلی بیمار، مانند زندگی در خانواده یا تنها، خانه سالمندان و یا بیمارستان، مهم است. همچنین توجه به بیماریهای روانپزشکی و استرسهای روانی- اجتماعی بیماران به ویژه در برخورد با بیماران IBS حائز اهمیت زیادی است.

پیشگیری و مدیریت یبوست در سالمندان

مصرف مایعات، ورزش کردن، دریافت کالری کافی و مراجعه به موقع به توالت

در میان این موارد، آبرسانی کافی و ورزش منظم در کنترل یبوست تاثیر کمتری را نشان داده اند؛ در مطالعه ای که شامل 6 آزمایش و 9 فرد کنترل بود، مصرف مایعات اضافی تفاوت معنی داری در میزان خروج مدفوع نشان نداده است. اگرچه مطالعات اپیدمیولوژیک نشان می دهد افراد کم تحرک 3 برابر بیشتر یبوست را گزارش می کنند، اما مطالعات در مورد اثر ورزش و تخلیه روده ناسازگار هستند.

در بیماران مسن، مصرف مایعات باید به دقت در مورد بیماران مبتلا به بیماری های قلبی و کلیوی کنترل شود. در مقابل، شواهد نشان می دهد که یبوست در سالمندانی که وعده های غذایی کمتری مصرف و به مراتب کالری کمتری دریافت می کنند، بیشتر است.

رژیم و فیبر

مطالعات بسیاری نشان داده اند که رژیم غذایی دارای فیبر بالا، باعث افزایش وزن مدفوع و کاهش زمان تخلیه روده بزرگ می شود، در حالی که رژیم کم فیبر منجر به یبوست می شود. یک آزمایش کنترل شده تصادفی اخیرا نشان داده است که آلوی خشک در کنترل یبوست خفیف تا متوسط ​​از پسیلیوم موثرتر عمل می کند.

ملین ها

چندین بررسی اخیر در مورد طبقه بندی معمول ملین ها، نحوه عملکرد آنها، دوز توصیه شده و عوارض جانبی بالقوه آنها بحث کرده اند. در افراد مسن، استفاده از ملین ها باید با توجه ویژه به سابقه پزشکی بیمار (تداخلات قلبی و کلیوی)، تداخلات دارویی، هزینه ها و عوارض جانبی منفرد شود. ترکیبات سنا، داروهای بیساکودیل و پلی اتیلن گلیکول (PEG) و … از جمله ملین هایی هستند که می توانند به صورت منحصر به فرد برای هر فرد تجویز شوند. در یک مطالعه 4 هفته ای که روی بیماران مسن مبتلا به یبوست انجام شده است، سوربیتول 70٪ به اندازه لاکتولوز کارآمد بوده، در حالی که از آن ارزان تر نیز می باشد.

به همین ترتیب، ترکیب گیاه سنا در مورد درمان یبوست در سالمندان ساکن خانه سالمندان، در مقایسه با لاکتولوز، قوام مداوم، فرکانس و سهولت عبور مدفوع را بهبود بخشیده و 40٪ نیز ارزان تر است.

نرم کننده مدفوع، شیاف و تنقیه

نرم کننده های مدفوع اگرچه به طور گسترده ای مورد استفاده قرار می گیرند اما از نظر بالینی محدود هستند. شیاف ممکن است در بیماران مبتلا به مدفوع مسدود شده برای کمک به تخلیه مقعدی استفاده شود.

به همین ترتیب، از تنقیه در این گروه جمعیتی برای جلوگیری از تجمیع مدفوع استفاده می شود. عوارض جانبی مانند عدم تعادل الکترولیتها با تنقیه فسفات و آسیب مخاطی مقعدی با انما مایع صابونی مشاهده شده است. در صورت لزوم، تنقیه آب شیر مطمئن ترین مورد استفاده است.

گزینه های درمانی جدید در مورد درمان یبوست در سالمندان

لوبی پروستون

Lubiprostone یک اسید چرب دو حلقوی خوراکی است که کانالهای کلرید نوع 2 را بر روی سلولهای اپیتلیال روده فعال و کلرید و آب را در مجرای روده ترشح می کند. این محصول با افزایش تعداد حرکات روده در هفته و همچنین بهبود قوام مدفوع و کاهش شدت یبوست، اثربخشی قابل توجهی را در مورد درمان نشان داده است. در یکی از این مطالعات، 10٪ از شرکت کنندگان در مطالعه سالمند بوده اند.

لیناکلوتاید

Linaclotide یک آگونیست گیرنده سیکلاز گوانیل است که ترشح مایعات روده را تحریک می کند. در یک RCT چند مرکزی، 310 بیمار مبتلا به یبوست مزمن به طور تصادفی برای دریافت 4/75، 150، 300 و 600 میکروگرم لیناکلوتاید خوراکی به صورت روزانه، به مدت 4 هفته مورد آزمایش قرار گرفتند. این ارزیابی، افزایش قابل توجهی را در میزان حرکات هفتگی خود به خود روده (SBMs) نشان داد.

Linaclotide همچنین در بهبود مواردی مانند قوام مدفوع، فشار، ناراحتی شکمی و نفخ اثرات مثبتی را از خود نشان داد. اسهال شایعترین عارضه جانبی آن بود.

کلشی سین

کلشی سین یک ماده آلکالوئیدی است که معمولاً برای درمان نقرس استفاده می شود، یک ماده ضد التهابی که مانع جمع شدن میکروتوبول در سلول های سفید خون می گردد. این ماده در صورت مصرف در دوزهای بالاتر، اسهال ایجاد می کند. مکانیسم ایجاد اسهال توسط کلشی سین ناشناخته است. گزارش شده است که کلشی سین باعث افزایش سنتز پروستاگلاندین، ​​ترشح روده و تحرک دستگاه گوارش می گردد. همچنین باعث کاهش جذب آب و الکترولیت در روده و افزایش ترشح از طریق فعالیت AMP حلقوی می شود.

آلویموپان و متیل نالترکسون

اخیراً alvimopan و متیل نالترکسون برای درمان یبوست ناشی از مواد افیونی معرفی شده اند. هر دو عامل آنتاگونیست گیرنده μ-مخدر محیطی عمل می کنند که از سد خون مغز عبور نمی کنند. در نتیجه، این عوامل این مزیت را دارند که اثرات ضد درد مواد افیونی را مهار نمی کنند.

با بالا رفتن سن تغییراتی در پوست صورت و بدن به وجودمی آید که باعث میشود در پوست تان احساس پیری و چروکیدگی کنید. در این مقاله به راههای پیشگیری از پیری پوست می پردازیم.

راههای جلوگیری از پیری پوست

کنترل خیلی از عوامل که منجربه پیری پوست می‌شود دست شما نیست. مانند کم شدن سطح استروژن که باعث شل شدن پوست می‌شود. ژنتیک هم باعث تغییر در ساختار استخوان می شود ولی  میتوان با عادتهای مناسب و تغییردر سبک زندگی عوامل خارجی دیگری که در روند پیری تأثیر دارند را کند کرد.

وقتی افراد نخستین علائم پیری را در پوست میبینند مثلاً زمانی که خطوط روی پیشانی، خط خنده یا تیرگی پوست روی پوست دیده می‌شود تازه به این فکر می افتند که از پوست خود مراقبت کنند وباید به فکر مراقبت از پوست خود باشند. توصیه می کنیم این کار را از سنین پایین‌تر انجام بدهید، اما یادتان باشد هیچ وقت برای رسیدگی به پوست دیرنیست.

طبیعی است اگر بخواهید پوست‌تان جوان‌تر به نظر برسد، بالارفتن سن ظاهر پوست را به طرز عجیبی تغییر می‌دهد. این تغییرات را در ۳۰ سالگی و با رسیدن به دوره میانسالی تجربه می‌کنید، اما اینکه پوست از چه زمانی وارد روند پیری شود به عادت‌های روزمره شما بستگی دارد.

الف . اهمیت به پوست به اندازه توجه به لباس

امکان دارد اینطور تصور کنید که یک متخصص پوست تأکید اولیه‌اش باید روی محصولات بهداشتی و تکنیک‌های مراقبت از پوست باشد. اما بسیاری از کارشناسان پوست می‌گویند که اولین قدم برای داشتن پوست شاداب و جوان، داشتن رژیم غذایی مناسب است. بزرگترین ارگان بدن پوست است که مستقیماً از آنچه می‌خورید تغذیه می‌کند. بنابراین باید رژیم غذایی مناسبی داشته باشید.

در رژیم غذایی مناسب باید ویتامین دی بخوبی تأمین شود. توصیه می کنیم از اواخر سن جوانی مکمل‌های ویتامین دی مصرف کنید. امگا ۳ و امگا ۶ برای پوست خیلی اهمیت دارند. بهترین کار این است که این اسیدهای چرب را از منابع طبیعی مانند روغن زیتون، دانه‌های کتان و ماهی‌هایی مانند سالمون دریافت کنید.اگر نیاز بود ازمکمل ها میتوانید استفاده کنید و منبع دیگری برای دریافت این چری ها باشند. این اسیدهای چرب برای رطوبت‌رسانی پوست لازم است.

نوشیدن آب در همه شکل‌ها توصیه‌ دیگری است که برای پوست اهمیت دارد. حداقل یک لیتر آب بنوشید. اگر اندام‌تان ورزشکاری است نوشیدن آب بیشتر توصیه می‌شود. نوشیدن قهوه و چای سبز نیز برای پوست مؤثر است.علاوه بر این موارد، غذاهای فرآوری شده و شکر را کم  مصرف کنید . این مواد باعث التهاب می‌شوند و سلول‌های پوستی را تخریب می‌کنند.

ب. مراقبت در برابر نورخورشید

نور خورشید و اشعه‌های UV دشمن پوست است.  عامل اصلی پیری پوست نورخورشیداست .نور خورشید به الاستین پوست آسیب می‌زند و کلاژن را درپوست کم میکند. با کم شدن کلاژن، پوست شل و چروک می‌شود. نور آفتاب باعث تغییر رنگ و بافت پوست هم می شود. برای کند شدن روند پیری پوست چاره‌ای ندارید جز اینکه کمتر در معرض نور آفتاب قرار بگیرید.

اگر این کار امکان پذیر نیست از کلاه برای پوشاندن روی خود استفاده کنید. گوش‌ها و گردن خود را نیز مانند صورت با کرم ضدآفتاب محافظت کنید. اگر در موقعیتی هستید که ضدآفتاب ندارید از لوازم آرایشی‌ای استفاده کنید که ازپوست دربرابر اشعه های UV محافظت کند.

ج. ویتامین A

ویتامین A رافراموش نکنید .در میان تعداد زیادی از محصولات بهداشتی ضد پیری  که برای پوست وجود دارد ، رتینوییدها بهترین‌ آنها هستند. رتینوییدها از ترکیبات ویتامین آ تشکیل شده‌اند و باعث میشود افزایش تشکیل کلاژن بیشترشود، منافذ را ازبین ببرد و خون‌رسانی را در پوست بهبود بخشد. آنها چربی پوست را از بین می‌برند و ضد آکنه هستند.

 رتینوییدها پوست را سالم، شفاف‌تر و نرم‌ و یکنواخت می‌کنند. حتماً از دستورالعمل برای استفاده از رتینوییدها پیروی کنید. گاهی لازم است بتدریج میزان استفاده از آن را بیشتر کنید. توصیه میکنیم از آنها روی پوست تمیز و شب‌ها استفاده کنید برای اینکه به نور خورشید حساس هستند. همچنین بهتر است بعد از استعمال آنها از یک مرطوب‌کننده نیز استفاده کنید.  رتینوییدها برای زنان باردار و شیرده توصیه نمی‌شود.

د. عادت‌های روزانه و شبانه

مراقبت از پوست به راهکاری پیچیده نیاز ندارد. فقط کافی است راهکارهای ساده را بدرستی به کار ببرید. در روز مهم‌ترین کار استفاده از ضد آفتاب است. در غیر این‌صورت کلاژن‌هایی که در طول شب در پوست تولید شده‌اند از بین می‌روند.

برای شبها بهترین توصیه این است که  آرایش از روی پوست صورت پاک شود. در طول روز پوست در تماس با مواد شیمیایی آرایشی یا موجود در هواست و این باعث کم شدن کلاژن و آسیب‌های دیگر می‌شود. شب‌ها باید آنها را پاکسازی کنید و به پوست فرصت بازیابی بدهید.توصیه میکنیم زود به زود روکش بالش را عوض کنید.

خ. درمان‌های خانگی

مواد طبیعی زیادی هستند که به‌صورت ماسک میتوان از آنها استفاده کنید.

 مانند:

 استفاده کردن از عسل روی پوست

 ترکیب سفیده تخم مرغ و خامه با آبلیمو

 استفاده کردن از گلاب روی پوست

 ماساژ دادن پوست با انواع روغن‌ها در مراقبت از پوست بسیار تاثیر گذارند و روند پیری پوست را کند می‌کنند. البته باید بدانیم که ماسک‌ها واقعاً درمان‌ کننده نیستند بلکه ظاهر پوست را مطلوب وخوشایند می‌کنند و در پاکسازی و لایه‌برداری پوست تاثیرگذار هستند. پیری واقعیت وجود آدمی است.  نمیتوان آن را متوقف کرد ولی میتوان تلاش کرد پیرتر از خودتان نباشید و پوست خوبی داشته باشید. با این راهکارها فقط می‌توانید شبیه خودتان باشید.

از سالهای دور از این آزمایش برای پایش و کنترل بیماران دیابتی استفاده می شود، در حقیقت این آزمایش نشان دهنده قند خون بیمار در سه ماه گذشته می باشد.

این آزمایش نشان می دهد که در این دوره سه ماهه میزان قند خون بیمار نرمال بوده ویا از میزان نرمال بالاتر بوده است؛در صورتیکه قند خون بیمار به خوبی کنترل نشده باشد،مقدار هموگلوبینA1c افزایش می یابد و احتمال عوارض دیابت وآسیب عروقی نیز در این بیماران بیشتر است.

در شرایط عادی قند موجود در خون تمایل  به اتصال به هموگلوبین موجود در گلبول های قرمز دارد،هرچه میزان قند خون بیشتر باشد،این اتصال نیز بیشتر شده در نتیجه میزان هموگلوبینA1c افزایش می یابد،هر چقدر که میزان هموگلوبینA1c کمتر باشد،میزان عوارض کلیوی ،اعصاب محیطی و بینایی کاهش می یابد.

نام های دیگر این آزمایش عبارتند از:

هموگلوبین گلیکوزیله-هموگلوبین گلیکات

لزوم انجام آزمایش شامل موارد زیر می باشد:

از این آزمایش می توان بصورت اولیه برای تشخیص دیابت نوع1، دیابت نوع2 وبیماری پیش دیابت استفاده کرد، اما به طور روتین این آزمایش پس از تشخیص دیابت توسط تست های دیگر، برای نظارت بر برنامه درمانی و کنترل بیماری استفاده می شود.

پس از تشخیص دیابت معمولا پزشک در خواست اندازه گیری هموگلوبینA1c را می دهد.اندازه گیری های بعدی با توجه به نوع دیابت، چگونگی کنترل قند خون و برنامه درمانی مشخص می شود اما به صورت روتین ارزیابی در هر کدام از انواع بیماری به صورت زیر انجام می شود:

-بیماران پیش دیابتی=سالی یکبار

-بیماران مبتلا به دیابت نوع2همراه با کنترل مناسب قند خون و بدون استفاده از انسولین=دو بار در سال

-بیماران مبتلا به دیابت نوع1 و یا نوع 2 با مصرف انسولین یا کنترل ضعیف=چهار بار در سال

**چنانچه تغییری در نحوه درمان بیمار توسط پزشک معالج صورت گیرد و یا چنانجه برای مدتی طولانی مقدار قند خون بیمار بالا باشد دفعات انجام این آزمایش بالا می رود.

**انجام آزمایشات روتین اندازه گیری قند خون به وسیله دستگاههای قند سنج توسط خود بیمار، میزان قند خون را در همان زمان آزمایش نشان می دهد این موضوع کمک بزرگی برای انتخاب نوع و مقدار غذا ، میزان فعالیت فیزیکی و میزان داروی مورد نیاز بیمار می کند. همچنین با اندازه گیری های روزانه بیمار متوجه خواهد شد که در چه ساعاتی از شبانه روز قند خونش خیلی بالا یا خیلی پایین است و این می تواند برای تنظیم داروی بیمار، توسط پزشک موثر می باشد. اندازه گیری قند خون بصورت روتین با دستگاههای قند سنج در واقع کنترل قند خون در همان زمان آزمایش است در حالیکه آزمایش هموگلوبینA1c تصویر بهتری از کنترل قند خون در سه ماهه گذشته را به ما نشان می دهد. آزمایش هموگلوبینA1c به هیچ عنوان جایگزین آزمایش های روزانه قند خون نمی شود و نمی توان آن را مبنای اضافه یا کم کردن مقدار تزریق روزانه انسولین قرار داد. در واقع جهت کنترل موثر دیابت،انجام مرتب آزمایش قند خون و نیز آزمایش هموگلوبینA1c (هر 3-2 ماه یک بار)، به یک اندازه از اهمیت برخوردار هستند.

آمادگی لازم برای انجام آزمایش:

آزمایش هموگلوبینA1c را می توان در هر ساعتی از شبانه روز انجام داد و نیازی به ناشتا بودن نیست. همچنین نتیجه این آزمایش ارتباطی با نوع تغذیه و فعالیت بدنی و یا وضعیت روحی فرد در روز آزمایش ندارد؛ ولی اگر فرد دچار هرگونه کسالت یا بیماری بود، بهتر است انجام آزمایش هموگلوبین A1cرا به روز دیگری موکول کند، زیرا این احتمال وجود دارد که آزمایش به طور کاذب بالا برود.

نتایج این آزمایش چه معنایی دارند:

برای افراد مبتلا به دیابت میزان هموگلوبینA1c باید کمتر از 7 باشد.تحقیقات نشان داده هرچه میزان هموگلوبین به 7 نزدیکتر باشد، احتمال ابتلا به عوارض و مشکلات دیابت نظیر ناراحتی ها ی بینایی ،کلیوی و اعصاب کمتر است. نتیجه آزمایش هموگلوبینA1c با اندازه گیری قند خون روزانه در افرادی که قند خون آنها بالا است مرتبط است، اما در افرادی که نتیجه آزمایش هموگلوبین آنها کمتر از ۷ باشد، قند خون روزانه شان (قبل از غذا) در طول سه ماه گذشته به ندرت بالای 150 میلی گرم در دسی لیتر خواهد بود و از سوی دیگر حداقل قند خون آنها کمتر از60 تا 70 میلی گرم در دسی لیتر نخواهد بود. در صورت بالا بودن نتیجه آزمایش بیمار باید تحت بررسی قرار گرفته و برنامه منظم تغذیه ای ، ورزش و دارویی جدیدی دریافت کند.

چگونه هموگلوبین A1c کمتر از 7 داشته باشیم؟

-برنامه غذایی صحیح و منظمی را رعایت کنید.

-داروهای خود را بطور منظم با هماهنگی با پزشک معالجتان مصرف کنید.

-برنامه ورزشی منظمی را دنبال کنید.

-اندازه گیری روتین قند خون مورد توجه قرار گیرد.

-ویزیت منظم پزشک در برنامه قرار گیرد.