بایگانی نویسنده: مرکز درمان در منزل امداد

معنویت یکی از ابعاد وجودی انسان است که در هنگام بروز بحران و استرس به شکل آشکار بروز پیداکرده و سبب ایجـاد معنا در  زندگـی می گردد و قدرت فـرد در رویارویی با مشکلات را افزایش  می دهد.

درسالمندان  نیازهای معنوی به طور چشمگیری افزایش می یابد. در پژوهش های اخیر  نشان داده شده است که نیازهای معنوی بشر در برابر خواسته ها و نیازهای مادی قدعلم کرده و اهمیت بیشتری پیدا کرده است و  چنین به نظر می رسد که مردم جهان، امروزه بیشتر از پیش به معنویت و مسائل معنوی گرایش دارند.

سلامت معنوی، یکی  از  ابعاد  مهم  سلامتی  در  انسان  است  که  موجب  ارتباط  هماهنگ  در  بین  نیروهای  درونی می­شود.  سلامت  معنوی،  حاصل  تجربه  معنوی  انسان  در  دو  چشم  انداز  مختلف  است؛  یکی  چشم  انداز  سلامت مذهبی  است  که  بر  چگونگی  درک  افراد  از  سلامتی  در  زندگی  معنویشان  هنگامی  که  با  قدرتی  بالاتر  ارتباط دارند، متمرکز بوده و دیگری چشم انداز سلامت وجودی است که بر نگرانی های اجتماعی و روانی افـراد متمرکز می باشد و در مـورد اینکه افراد چـگونه با خـود، جامعـه یا محیط شان سازگـار می شوند، بحث می نماید. سلامت معنوی باعث ارتباط هماهنگ بین نیروهای داخلی شده و با ویژگی­هایی مثل ثبات در زندگی، آرامش، تعادل، احساس ارتباط مطلوب و نزدیک با خود، خدا و محیط مشخص می گردد. مطالعات نشان می دهد افرادی که از سلامت معنوی برخوردار هستند، افرادی توانمند، قوی، دارای قدرت خود کنترلی و حمایت اجتماعی بیشتر می باشند. منابع موجود در حوزه سلامت، به طور فرآیندهای درحال برجسته کردن معنویت و مراقبت معنوی و اهمیت آن در بیماری انسان ها می باشند.

سلامت معنوی در سالمندان  باعث یکپارچگی وتمامیت فرد شده و سبب می شود تا زندگی هدفدار  معنادارشود. افرادی که سلامت معنوی آنها تقویت می­ شود به طور مؤثرتری می توانند با  بیماری و  شرایط  جدید  زندگی خود سازگار شده وحتی مراحل آخر بیماری و زندگی خود را به خوبی بگذرانند.

سازمان جهانی بهداشت، مراقبت تسکینی از بیمار را به عنوان یک راهکار برای ارتقای کیفیت زندگی بیماران مبتلا به بیماری های صعب العلاج و خانواده های آنان توصیف کرده است.این مراقبت با تشخیص بیماری آغاز می شود و در طول بیماری ادامه می یابد. مراقبت تسکینی کیفیت زندگی بیماران مبتلا به بیماری های تهدید کننده زندگی و خانواده آن ها را ارتقا می بخشد و هدف آن تسکین رنج از طریق تعیین، ارزیابی و تسکین درد و سایر مشکلات جسمی، روانی-اجتماعی ومعنوی است.

بسیاری از بیماری ها در فرایند مراقبتی خود نیازمند استفاده از مراقبت طب تسکینی هستند. بر اساس گزارش سازمان جهانی بهداشت، بیماران نیازمند استفاده از مراقبت های تسکینی شامل بیماری های قلبی عروقی، سرطان، بیماری مزمن ریوی، ام اس، پارکینسون، آرتریت روماتوئید، بیماری نورولوژیک، ناهنجاری مادرزادی و سل مقاوم به درمان ممکن است نیازمند به استفاده از مراقبت تسکینی باشند.

مراقبت تسکینی می تواند از طریق الگوهای مختلفی به بیمار ارائه شود از جمله: مراقبت تسکینی مبتنی بر بیمارستان، مراقبت تسکینی مبتنی بر مراکز هاسپیس و مراقبت تسکینی مبتنی بر منزل.

مراقبت تسکینی در منزل:

مطالعات نشان داده طب تسکینی در منزل تاثیرات بسیار مفیدی در ابعاد جسمی، روحی و روانی، اجتماعی و اقتصادی بیماران دارد و باعث کاهش هزینه های نظام سلامت، کوتاه شدن مدت بستری، کاهش عوارض بستری و پیشگیری از بستری مجدد بیماران می شود.از طرف دیگر اکثر مردم ترجیح می دهند خدمات مراقبتی را در منزلشان و در کنار خانواده خود دریافت کنند.سازمان جهانی بهداشت، مراقبت تسکینی را به عنوان یکی از اجزای اصلی تشکیل دهنده نظام سلامت در دنیا معرفی کرده است.

نظام سلامت ايران با آمار فزاينده بيماران مزمن،كمبود نيروي انساني و تخـت هـاي مراقبـت ويژه در مراکز سلامت خود مواجه است. اکثر افراد مبتلا به بیماری های صعب العلاج در کشور ایران، در روزهای آخر عمر مکررا بستری می شوند و با وجود کمبود تخت های بیمارستانی باعث اشغال تخت ها می شوند و در نهایت بسیاری از این بیماران روی تخت های بیمارستان و در بخش های ویژه فوت می کنند،در حـالي كه در بسياري از موارد، بستري بيماران صعب العلاج در بخشهاي ويژه تأثيري در بهبود بيمار نـدارد و بـه عنوان يك مراقبت بيهوده در نظر گرفته ميشود؛از طرفـي، بسـياري از اين بيماران ترجيح ميدهند كه روزهاي آخر عمر را در ميان خانواده و در تمـاس نزديـك بـا بسـتگان خـود سپري كنند. لذا با توجه به شيوع زياد بيماريهـاي مـزمن و صـعب العـلاج، رشـد فزاينـده پديـده سالمندي، محدوديت تخت هاي ويژه، منابع انساني، مالي و تجهيزاتي در مراكز درماني و بـا عنايـت بـه فوايـد بيشمار استفاده از مراقبت تسكيني مبتني بر منزل، مسؤولان نظام سلامت ميبايست اين شيوه مراقبتي را به عنوان يكي از اولويت هاي مهم نظام سلامت در نظر بگيرند تا بيماران بتوانند در طي فرايند بيماري و همچنين روزهاي آخر عمر، در كنار خانواده زندگي با كيفيت و مرگي آرام را تجربه كنند.

طب تسکینی در حقیقت درمان های اختصاصی برای درمان افرادی می باشد که قابل درمان نبوده و با بیماری های صعب العلاج درگیر هستند. هدف اولیه این درمان در حقیقت فراهم آوردن کیفیت زندگی مناسب برای افراد می باشد، بنابر این باید شرایطی فراهم کرد که بیمار قادر باشد تا حد امکان در خانه خود وشرایطی که خود می پسندد، باقیمانده عمرش را بگذراند، درحالیکه تمام اقدامات درمانی، پرستاری، روانی و روحی برای بهبود شرایط خود را دریافت کرده است.

به ضایعات و زخم های دردناک در سطح داخلی معده یا اثنی عشر (ابتدای روده کوچک) که به دلیل اختلال در ترشح اسید معده ایجاد می شود، زخم معده می گویند. این عارضه هر ساله تعداد زیادی از افراد در سراسر جهان را درگیر کرده و مشکلات زیادی را برای آنان به وجود می آورد. عوامل مختلفی در ایجاد زخم معده دخیل هستند. مهم ترین و اصلی ترین عامل بیماری، باکتری هلیکوباکتر می باشد که با ورود به دهان و سپس سیستم گوارشی، به مخاط معده آسیب وارد می کند. در نتیجه بخشی از مقاومت مخاط از بین رفته و در برابر اسید معده آسیب پذیر می شود. علاوه بر این باکتری، مصرف خودسرانه برخی داروها بدون مشورت پزشک، در ایجاد این عارضه بی تاثیر نیست. زخم معده علائم مشخصی دارد که شاخص ترین آن درد معده می باشد. این درد بیشتر در زمانی که معده خالی می باشد مثلا نیمه شب یا بین وعده های غذایی دیده می شود. در این زمان ترشح اسید معده به مخاط معده آسیب وارد می کند و علاوه بر ایجاد درد موجب سوزش سر دل نیز می شود. در این حالت زخم در مراحل ابتدایی بوده و در صورت مراجعه به پزشک، درمان آن ساده تر است. با پیشرفت زخم معده علاوه بر علائم ذکر شده فرد دچار تهوع و استفراغ نیز می شود که دلیل آن انسداد گوارشی به دلیل زخم های معده می باشد. اگر زخم ها در این مرحله مورد مراقبت و توجه قرار نگیرند، امکان خونریزی زخم ها فراهم شده و این خون توسط معده هضم و سیاه رنگ می شود. گاهی این خون به شکل استفراغ خونی خود را نشان داده و گاهی موجب سیاه شدن رنگ مدفوع می گردد. این دو علامت زخم معده بسیار هشدار دهنده هستند و در صورت مشاهده حتما باید به پزشک مراجعه کرد. در غیر این صورت زخم ها عمیق و عمیق تر شده تا در دیواره معده و روده به سوراخ تبدیل شود. در این مرحله اسید معده از سوراخ ها خارج و موجب ایجاد مشکلات جدی و برخی بدخیمی ها مثل سرطان معده و دردهای ناگهانی، سخت و طولانی می شود. احساس سیری و سنگینی در معده و همچنین کاهش وزن زیاد در زمان کوتاه نیز از سایر علائم این عارضه می باشند.

ابتلا به زخم معده بیشتر در بزرگسالان دیده می شود ولی افراد سالمند، افرادی که سبک زندگی سالمی نداشته و از دخانیات استفاده می کنند و همچنین افرادی که زندگی پر استرسی دارند بیشتر در معرض این عارضه هستند.

پیشنهاد می‌شود که در صورت بروز این بیماری در سالمندان حتما از یک پرستار سالمند استفاده شود تا نگهداری و مراقبت از سالمند را بر عهده بگیرد. پرستار سالمند داروی شخص سالمند را در زمان معین به او می‌دهد. مراجعه و ویزیت توسط پزشک را یاد آوری می‌کند و از همه مهم تر با طبخ غذاهای سالم و مفید به درمان سریع تر این بیماری کمک شایانی خواهد کرد.

از آنجایی که خانواده‌های امروزی همگی مشغول کار در بیرون از منزل هستند، لذا بهره گیری از یک پرستار سالمند مجرب و متخصص می‌تواند کمک زیادی به خانواده کند.

درمان

اولین قدم برای درمان بیماری برطرف کردن عامل ایجاد کننده آن است. مثلا اگر باکتری عامل ایجاد بیماری باشد پزشک با تجویز آنتی بیوتیک درمان را آغاز می کند. همچنین داروهایی برای کنترل درد (داروهای کاهنده میزان اسید معده) نیز برای بیمار تجویز می شود. اگر وضعیت بیمار حاد باشد و به درمان دارویی جوابگو نباشد، روش های آندوسکوپی و جراحی برای ترمیم زخم ها مورد استفاده قرار می گیرد. مهم ترین وظیفه بیمار جهت بهبودی، رعایت رژیم غذایی مناسب می باشد. پزشکان به این بیماران توصیه می کنند تا معده خالی نباشد و حجم غذای مصرفی کمتر و تعداد وعده ها بیشتر شود. دور بودن از محیط های پر استرس و اجتناب از نگرانی و ناراحتی نیز در روند بهبودی بسیار تاثیرگذار است. علاوه بر این برخی مواد غذایی مثل غذاهای اسیدی و ترش، غذاهای شور، غذاها و نوشیدنی های داغ یا گازدار، چای، قهوه، گوشت قرمز نیز کمتر مورد استفاده قرار گیرد. استعمال دخانیات و مصرف الکل باید از برنامه روزانه حذف شود. رعایت اصول بهداشتی زمان خوردن و آشامیدن نیز بسیار مهم می باشد. لازم به ذکر است که این افراد از مصرف خودسرانه داروها اجتناب کنند و در مورد مصرف هر دارویی با پزشک خود مشورت کنند.

ترش کردن معده

ترش کردن معده اصطلاحی است که برای بسیاری از اختلالات گوارشی استفاده می شود. علائم شایع ترش کردن معده عبارتند از:

• تهوع
• گاز بیش از حد که باعث نفخ و آروغ زدن می شود
• سوزش معده
• استفراغ
• برگشت اسید معده
• سوء هاضمه

خوشبختانه ترش کردن معده معمولا موقتی است و بسیاری از داروهای خانگی موثر وجود دارند که می توانند به سرعت به کاهش درد و ناراحتی ناشی از آن کمک کنند. به عنوان مثال، جوش شیرین با خنثی کردن اسید معده که باعث سوء هاضمه یا رفلاکس معده می شود، کمک می کند تا ناراحتی معده از بین برود. زنجبیل، آلوئه ورا یا آب سیب زمینی برای کمک به کاهش التهاب ناشی از یک زخم یا عفونت معده مفید است.

اگر علائم شما با روش های طبیعی برای از بین بردن ناراحتی معده کم نشد، ممکن است یک بیماری گوارشی مزمن مانند سندرم روده تحریک پذیر، بیماری التهابی روده یا بیماری ریفلاکس معده به مری (GERD) داشته باشید. این ها مسائل گوارشی پیچیده تر هستند و برای درمان بهتر است با پزشک مشورت کنید.

علائم ترش کردن معده

ترش کردن معده به طور معمول ۳ نشانه در دستگاه گوارش فوقانی دارد. شما می توانید همه آن ها را هم زمان با ترش کردن معده تجربه کنید و یا به صورت مجزا هر کدام از آن ها را داشته باشید.

• تهوع: تهوع یکی از علائم شایع ترش کردن معده است. احساس تهوعی که معمولا قبل از استفراغ به سراغتان می آید می تواند با بسیاری از مشکلات گوارش دیگر نیز بروز پیدا کند. تهوع همیشه به استفراغ منتهی نمی شود، اما احساس ناخوشایند در معده است که می تواند به مدت طولانی و مداوم وجود داشته باشد.
• استفراغ: برگرداندن غذا زمانی اتفاق می افتد که عضلات پایانی مری محتویات معده را از آن خارج می کنند و توانایی نگهداری آن ها را در معده ندارند. در این حالت غذاهای هضم نشده به همراه اسید معده به گلو و دهان شما باز می گردند. اصطلاح ترش کردن معده معمولا با این اتفاق به کار برده می شود. این بازگشت غذا باعث می شود در دهان احساس ترش و تلخی داشته باشید.
• نفخ: نفخ معده زمانی رخ می دهد که گاز در روده فوقانی ساخته شده و به شما احساس پر بودن و ورم شکم را می دهد. نفخ بیش از حد می تواند شکم شما را بزرگتر کرده و یکی از دلایل درد شکم باشد. نفخ معده باعث می شود ترش کنید و آروغ بزنید.

ترش کردن معده زمانی رخ می دهد که اسید معده شما به مری (مری یک لوله عضلانی متصل کننده گلو و معده شما به هم می باشد) بازگردد. رایج ترین علامت ترش کردن یا رفلاکس معده، احساس سوزش در قفسه سینه است که به سوزش معده معروف است. علائم دیگر ممکن است شامل طعم غذای ترش یا برگردانده شده در پشت دهان شما باشد.

ترش کردن معده به عنوان رفلاکس معده (مری) شناخته می شود. اگر بیش از دو بار در هفته آن را تجربه کنید، ممکن است به بیماری رفلاکس معده (مری) مبتلا باشید. علائم رفلاکس معده علاوه بر سوزش معده مکرر، مشکل در بلع، سرفه یا خس خس سینه و درد قفسه سینه است.

بیشتر افراد گاه به گاه دچار رفلاکس اسید معده و دل درد می شوند اما رفلاکس معده یک بیماری جدی تر است که حدود 20 درصد آمریکایی ها را درگیر کرده است. نتایج مطالعات منتشر شده در این زمینه در مجله Digestive Diseases and Sciences نشان می دهد که میزان ابتلا به بیماری رفلاکس یا ترش کردن معده در حال افزایش است.

از این رو بهتر است درباره اقداماتی که می توانید برای جلوگیری از رفلاکس اسید و سوزش معده انجام دهید، اطلاعات کسب نمایید. تغییر سبک زندگی، دارو یا جراحی ممکن است به شما کمک کند تا تسکین پیدا کنید.

عوامل موثر در ایجاد رفلاکس اسید و سوزش سر دل (معده)

هرکسی می تواند رفلاکس اسید و سوزش سر دل را به صورت گاه به گاه تجربه کند. به عنوان مثال، ممکن است این علائم را پس از غذا خوردن با سرعت زیاد تجربه کنید. همچنین ممکن است بعد از مصرف غذاهای پرادویه یا غذاهای پرچرب متوجه بروز علائم رفلاکس معده شوید.

افراد زیر بیشتر از سایرین احتمال دارد که به رفلاکس یا ترش کردن معده دچار شوند:

• افرادی که دارای اضافه وزن یا چاقی هستند
• مادران باردار
• افرادی که دیابت دارند
• افراد سیگاری

وجود برخی اختلالات در غذا خوردن، مانند بی اشتهایی و پرخوری عصبی، نیز ممکن است در برخی موارد در سوزش سر دل نقش داشته باشد. Jacqueline L. Wolf, M.D.، استادیار پزشکی دانشکده پزشکی هاروارد می گوید: “افرادی که دچار استفراغ شده و یا در گذشته این مشکل را تجربه کرده باشند بیشتر به مسئله رفلاکس معده دچار می شوند”.

تغییر سبک زندگی برای جلوگیری از ترش کردن معده

معمولاً با اتخاذ چند تغییر در شیوه زندگی می توان از موارد گاه به گاه یا خفیف رفلاکس اسید معده جلوگیری کرد. به عنوان مثال:

• تا سه ساعت بعد از خوردن غذا از خوابیدن خودداری کنید. برخی افراد پس از صرف وعده ناهار عادت به خواب کوتاه مدت یا به اصطلاح چرت بعد از ظهر دارند، دقت داشته باشید که در صورت مشاهده علائم ترش کردن معده باید از این کار خودداری کنید. همچنین فاصله زمانی حدود 3 ساعت بین وعده شام و خواب علاوه بر کاهش و از بین بردن علایم رفلاکس معده مزایای سلامتی فراوانی چون داشتن وزن ایده آل، خواب خوب و … را دارد.
• در طول روز وعده های غذایی کم حجم تری را به طور مکرر بخورید، یعنی به جای مصرف سه وعده غذایی پر حجم، پنج وعده غذایی با حجم کمتر مصرف کنید. این موضوع باعث می شود که معده شما از کشش غذا و اسید به سمت بالا (مری) جلوگیری کند و کمتر دچار رفلاکس اسید معده شوید.
• لباس های گشاد بپوشید تا از وارد آمدن فشار روی شکم خود جلوگیری کنید.
• اضافه وزن خود را از بین ببرید. اضافه وزن باعث فشار بیشتر بر روی معده و از این رو هدایت مواد غذایی و اسید معده به سمت مری می شود، با کاهش وزن و رسیدن به وزن ایده آل خود در عین بهره مندی از مزایای فراوان سلامتی و زیبایی، می توانید از رفلاکس معده نیز جلوگیری کنید.

• سیگار کشیدن را ترک کنید. شما قبلا می دانستید که با ترک سیگار می توانید از ابتلا به بیماری هایی چون سرطان و ناراحتی های قلبی خودداری کنید، جالب است بدانید که با این کار از سوزش سر دل یا ترش کردن معده نیز جلوگیری می کنید، چرا که سیگار کشیدن علایم این نوع ناراحتی معده را تحریک می کند.
• با قرار دادن بلوک های چوبی در زیر پایه های تخت، سر تخت خود را شش تا هشت اینچ بالا ببرید. استفاده از بالابرهای تخت خواب گزینه دیگری برای انجام این کار است. در صورتی که به هنگام خواب، ارتفاع سر کمتر از ارتفاع بدن شما باشد، نیروی جاذبه محتویات معده یعنی مواد غذایی و اسید معده را به سمت مری شما کشانده و به ایجاد رفلاکس معده کمک خواهد کرد.

همچنین چندین نوع غذا می توانند باعث رفلاکس اسید و سوزش معده شوند. به احساس خود پس از خوردن غذاهای مختلف بسیار توجه کنید. برای این کار حتی می توانید در یک دفترچه یادداشت کوچک لیست غذاهایی را که پس از خوردن آنها دچار رفلاکس معده می شوید را یادداشت کنید تا در آینده مجددا با خوردن آنها دچار مشکل نشوید. عوامل آغازگر ترش کردن معده شما ممکن است شامل مصرف موارد زیر باشد:

• غذاهای چرب یا سرخ شده
• الکل
• قهوه
• نوشیدنی های گازدار، مانند نوشابه
• شکلات
• سیر
• انواع پیاز
• میوه های خانواده مرکبات
• انواع نعناع به خصوص نعناع تند
• سس گوجه فرنگی

اگر پس از خوردن برخی غذاها دچار رفلاکس اسید معده یا ترش کردن معده شدید، اقدامات لازم را برای جلوگیری از مصرف آنها انجام دهید.

داروهای موثر برای درمان مشکل ترش کردن معده

بسیاری از افراد می توانند علائم رفلاکس معده یا سوزش سر دل خود را با تغییر سبک زندگی برطرف کنند. ممکن است افراد دیگر برای جلوگیری یا درمان رفلاکس اسید و سوزش معده به داروهایی نیاز داشته باشند. پزشک شما ممکن است داروهای بدون نسخه یا نسخه ای مانند موارد زیر را برای کاهش و از بین بردن علایم ترش کردن معده توصیه کند:

• آنتی اسیدها، مانند کربنات کلسیم (Tums)
• مسدود کننده های گیرنده H2، مانند فاموتیدین (Pepcid AC) یا سایمتیدین (Tagamet HB)
• محافظ های مخاطی، مانند سوکرالفات (کارافات)
• مهارکننده های پمپ پروتون، مانند رابپرازول (Aciphex)، دکسلان سوپرازول (دگزیلانت) و ایزومپرازول (نکسیوم)

نکته ای در مورد بازدارنده های پمپ پروتون

مهار کننده های پمپ پروتون موثرترین روش های درمانی رفلاکس اسید مزمن هستند. آنها معمولاً بسیار ایمن بوده و تولید اسیدهای معده در بدن شما را کاهش می دهند. برخلاف برخی از داروهای دیگر، شما فقط باید یک بار در روز این نوع داروها را مصرف کنید تا از بروز علائم ترش کردن معده جلوگیری نمایید.

همچنین استفاده از مهار کننده های پمپ پروتون به صورت طولانی مدت اثرات منفی دارد. با گذشت زمان، آنها می توانند ویتامین B12 را در بدن شما تخلیه کنند. از آنجا که اسید معده یکی از سیستم های دفاعی بدن در برابر عفونت است، مهار کننده های پمپ پروتون همچنین می توانند خطر ابتلا به عفونت و شکستگی استخوان را افزایش دهند. به طور ویژه، مهار کننده های پمپ پروتون می توانند خطر شکستگی مفصل ران، ستون فقرات و مچ دست شما را افزایش دهند. همچنین این نوع داروها گران قیمت هستند و اغلب ماهانه بیش از 100 دلار بایستی برای تهیه آنها هزینه کنید.

عمل جراحی برای درمان مشکل ترش کردن معده

جراحی فقط در موارد نادر رفلاکس اسید و سوزش معده ضروری است. رایج ترین جراحی که برای درمان ترش کردن معده استفاده می شود روشی است که با عنوان فوندوپلیکاسیون نیسن (Nissen fundoplication) شناخته می شود. در این روش، پزشک جراح بخشی از معده شما را بلند کرده و آن را در اطراف محل اتصال معده و مری شما محکم می کند، این کار به افزایش فشار در اسفنکتر تحتانی مری (LES) کمک می نماید.

این عمل جراحی با لاپاراسکوپ انجام می شود که بعد از انجام آن باید یک تا سه روز در بیمارستان بمانید. عوارض ناشی از جراحی در این نوع عمل نادر است و نتایج آن بسیار موثر می باشد. با این حال، جراحی ممکن است منجر به افزایش نفخ و نفخ شکم یا مشکل در بلع شود.

سخن پایانی

اگر به طور منظم دچار رفلاکس اسید یا ترش کردن معده می شوید، این مسئله را با پزشک خود در میان بگذارید. پزشک ممکن است برای جلوگیری از علائم رفلاکس معده شما تغییر سبک زندگی را توصیه کنند. به عنوان مثال، او ممکن است به شما توصیه کنند که وعده های غذایی کمتری بخورید، بعد از غذا خوردن چند دقیقه به حالت ایستاده باقی بمانید یا غذاهای خاصی را از رژیم غذایی خود بکار ببرید. همچنین ممکن است شما را به کاهش وزن یا ترک سیگار ترغیب کند.

اگر تغییر در سبک زندگی علائم ترش کردن معده شما را تسکین ندهد، پزشک ممکن است داروهای بدون نسخه یا نسخه ای که در بالا به طور مفصل به آنها اشاره شد را به شما توصیه کند. در موارد نادر، ممکن است برای درمان این مشکل نیاز به جراحی داشته باشید که نیازی به نگرانی در مورد عوارض این نوع جراحی وجود ندارد چرا که بروز عوارض ناشی از جراحی در آن نادر است.

با فرا رسیدن ماه رمضان همیشه این سوال مطرح است که نحوه ی صحیح مصرف دارو در ماه مبارک رمضان در روزه داران به چه صورت باشد؟

نکته اصلی که باید به آن اشاره کرد این است که بارداری،شیردهی و برخی از بیماری ها مانند دیابت، فشارخون، روده تحریک پذیر، یبوست، زخم های گوارشی(معده و دوازدهه)، اختلالات کلیوی،بیماری های اعصاب و وران و آسم همگی از شرایط جسمی هستند که فرد ملزم می باشد پیش از اقدام به روزه داری، با پزشک معالج خود در خصوص اقدام به روزه داری و همچنین نحوه مصرف دارو ها، مشورت نماید.

بیماران نباید بدون مشورت با پزشک معالج خود، اقدام به قطع دارو یا تغییر در دوز یا زمان مصرفی دارو نمایند. رعایت نکردن این اصول می تواند منجر به عدم کارآیی دارو، عدم دستیابی به اثرات درمانی، بروز اثرات جانبی وتشدید بیماری شود.چنانچه فردی به رغم ابتلا به بیماری، پس از مشورت با پزشک معالج خود، مجاز به روزه گرفتن باشد، باید به نکات زیر توجه نماید.

بیماران مبتلا به صرع و بیماری انسدادی ریوی در معرض تغییر دوز دارو در ایام روزه داری می باشند؛ بیماران مبتلا به صرع که با قطع مصرف دارو دچار بازگشت حملات تشنج می شوند باید حتما از مشاوره دقیق پزشکی بهره برند. بیماران مبتلا به آسم که با قطع داروهای استنشاقی و افشانه های تنفسی دچار حملات آسمی می شوند نیز باید مشاوره پزشکی مناسب را دریافت کنند.

مطالعات به عمل آمده روی داروهای ضد فشارخون و ضدانعقاد خون نشان می دهد که روزه داری تاثیر خاصی بر اثربخشی این داروها ندارد. البته گاهی اوقات لازم است در مورد داروهای ادرارآور، برای جلوگیری از از دست رفتن آب بدن، پزشک اقدام به کاهش دوز این داروها در بیماران روزه دار بنماید. به هر حال قبل از اقدام به روزه داری حتما با پزشک خود مشورت نمایید.

برخی داروهای ضد التهاب این قابلیت را دارند که دوبار در روز مصرف شوند. مصرف اینگونه داروها را می توان با مشورت پزشک به زمان افطار یا سحر موکول نمود.

در فرد روزه دار، پزشک معالج، جهت درمان عفونت می تواند اقدام به تجویز آنتی بیوتیک هایی نماید که به جای چند بار در روز، یک یا دو بار مصرف شوند.

برخی از داروها به شکل آهسته رهش در بازار دارویی موجود می باشند. درمورد این داروها به جای مصرف سه یا چهار بار در روز، پزشک می تواند داروی آهسته رهش را که یک بار در روز تجویز می شود، توصیه نماید.

بیماران دیابتی که مجاز به گرفتن روزه می باشند،باید به این نکته توجه کنند که تغییر خودسرانه دوز و رژیم غذایی می تواند خطرناک باشد. این بیماران،بخصوص بیمارانی که انسولین مصرف می نمایند، قبل از اقدام به روزه داری باید با پزشک معالج خود مشورت نمایند. در بیماران دیابتی، تنظیم وکنترل مرتب قند خون بسیار مهم می باشد.

چنانچه مبتلا به بیماری خاصی هستید، در این خصوص که آیا روزه داری برای شما بدون اشکال است یا خیر و همچنین در صورت بی خطری، در مورد نحوه مصرف دارو ورژیم غذایی مناسب در ماه مبارک رمضان، با پزشک مشورت نمایید.

قطع ناگهانی برخی داروها به واسطه روزه داری بسیار خطرناک است. درباره قطع داروهای خود ونحوه استفاده آنها در ماه مبارک رمضان با پزشک خود مشورت نمایید.

بیماران دیابتی باید پیش از ماه مبارک رمضان تحت بررسی پزشکی قرار بگیرند.بیماران باید از نظر سطح قندخون، چربی خون، انعقاد خون و بررسی های کلی وضعیت بیوشیمی خون پایش گردند و بر این اساس رژیم غذایی ودارویی مختص هر بیمار قبل از ماه رمضان تعیین گردد. هم بیماران و هم خانواده افراد مبتلا به دیابت باید در مورد خطرات احتمالی تهدیدکننده فرد بیمار در ایام روزه داری مورد مشاوره قرار گیرند. هم چنین در مورد علائم افزایش و کاهش قند خون، تنظیم وعده های غذایی، فعالیت بدنی و مصرف داروها در ماه مبارک رمضان آموزش های لازم را دریافت کنند. علاوه بر این، روش درمان و اقدامات لازم در صورت بروز مشکل باید به همراه بیمار آموزش داده شود.