آیا روزه داری می تواند عامل بروز سندرم خشکی چشم باشد؟

روزه داری از مهم ترین مناسبت های مذهبی در شرع مقدس اسلام است.از نظر علمی تاثیر مثبت روزه داری بر تعدیل حالات فیزیولوژیک بدن در بسیاری از منابع گزارش شده و به اثبات رسیده است. بر اساس گزارشات روزه داری با ایجاد آرامش و تاثیر بر جوانب مختلف فیزیولوژیک، از بروز بسیاری از اختلالاتی که امروزه از آنها تحت عنوان اختلالات روان تنی یاد می شود، جلوگیری به عمل می آورد. هم چنین بسیاری از منابع، کاهش میزان کالری دریافتی در روزه داری را به عنوان عاملی برای کاهش ریسک ابتلا به بیماری هایی همچون سرطان، دیابت و…معرفی می کنند. بر خلاف تمام مطالب ذکر شده، بدیهی است که روزه داری در برخی شرایط فیزیولوژیک سبب بروز عوارض ناخواسته و واردآمدن لطمه به سلامت افراد می شود.

خشکی چشم در جوامع، شیوع زیادی پیداکرده است. این بیماری ثبات صفحه اشکی را دچار اختلال کرده و باعث بروز علائم آزاردهنده ای چون سوزش، خارش، ترس از نور و تاری دید در افراد مبتلا می گردد. در این بیماران احتمال بروز عفونت چشم و آسیب به قرنیه افزایش می یابد.

بر اساس تحقیقات صورت گرفته در مورد ارتباط خشکی چشم و روزه داری، محققان به این نتیجه رسیده اند که احساس خشکی در چشم در ایام روزه داری مربوط به کاهش موقت آب بدن است و تغییرات دیده شده در محتوی اشک افراد روزه دار نمی تواند عاملی بر القای پایدار خشکی چشم در افراد روزه دار باشد.

عواملی که تاثیر آن ها در بروز خشکی چشم به اثبات رسیده شامل موارد زیر می باشند:

شرایط آب وهوایی، شرایط شغلی، بیماری ها(مانند دیابت و پارکینسون)، مصرف دخانیات، مصرف برخی داروها، آب مروارید، برخی موارد جراحی چشم، افزایش سن