مجله سلامت

آرتروز بیماری است که به مفاصل حمله می کند و نتیجه اش این می شود که بیمار نمی تواند مفاصلش را به راحتی تکان دهد.

واما….. آرتروز فکری بیماری است که وقتی به انسان حمله می کند، فرد قدرت خلاقیتش را از دست می دهد، دیگر نمی تواند نوآوری کند، همیشه مستاصل است و قادر به یافتن راه حل های جدید نیست.

مغز هنوز هم این توانایی ها را دارد اما چون آرتروز گرفته قادر به تفکر و خلاقیت نیست و نمی تواند تمام قدرت خود را به کاربندد.

فرد مبتلا به آرتروز فکری در هر سن و سالی که باشد از فکر کردن و خلاقیت و آموختن رنج می برد، نمی تواند کتاب بخواند، نمی تواند برنامه های آموزشی و مفید را تماشا کند و دوست دارد در همین وضعیتی که هست بماند و خود را از هر حرکتی دور می دارد. در نتیجه کارها را طوطی وار انجام می دهد و درنهایت در “تله روزمره گی” گرفتار می شود.

وقتی از آموختن و مطالعه لذت نمی­‌بریم. راه_­­حل‌­های جدید را نمی­‌پذیریم و می‌خواهیم راه‌­های قدیمی را ادامه دهیم؛ وقتی خلاقیت و نوآوری جایی در زندگی ما ندارد. وقتی با چیزهای نو و آدم­‌های نو آشنا نمی‌شویم و… این­ موارد و موارد مشابه همه می­‌تواند از عوارض آرتروز فکری باشد.
یعنی از فکرکردن بیزارم و کارهای روتین انجام می­‌دهم. همیشه یک سری کارها را مکررا و از روی عادت انجام می­دهم. این می­تواند علائم آرتروز فکری باشد که من باید مغزم را مداوا کنم.

خوشبختانه اگر بخواهیم، بلافاصله می­‌توانیم آرتروز فکری را درمان کنیم؛ مثل آرتروز مفاصل نیست که علاج و دارویی نداشته­ باشد.
برای آرتروز فکری این تمرین‌­ها را به شما پیشنهاد می‌کنم:
قبول کنید تا زمانی که زنده هستید و زندگی می­‌کنید، باید مطالب جدید بیاموزید.
مثل اینکه انبردستی از نوجوانی داشته‌­اید و با آن خیلی کارها کرده‌­اید.
اما حالا انبردست­‌های بهتری آمده و بهتر است. نمی­‌توانیم بگوییم من هنوز از همان استفاده می­‌کنم. اگر برایت عزیز است، می­‌توانی آن را یادگاری نگه داری، اما نباید همچنان از همان مدل قدیمی استفاده کنی.
باید از چیزهای نو هم استفاده کنی.
اگر اتومبیلی داری که قدیمی است و ناراحتت می­‌کند و به تعمیر نیاز دارد، می­‌خواهی آن را نگه داری، نگه­دار ولی یک ماشین جدید هم بخر. نگو ماشین‌های جدید، خوب نیست. این‌ها حرفهایی است که برای مقاومت در برابر تغییر می­‌زنیم.

همه‌­ی کسانی که از تغییر بترسند و دچار آرتروز فکری شوند، ازبین خواهند رفت. دنیا کارِ خودش را می‌­کند. پس ضمنِ اینکه آدم علایقی دارد که باید به آن‌ها توجه کند، باید تغییرات را بپذیرد. یکی از آن تغییرات، فرزندانمان هستند. اگر نمی‌­توانم با فرزندم عجین شوم، دلیلش الزاماً این نیست که او راه غلط می‌­رود، شاید هم من راه غلط می­روم. شاید من نمی‌­خواهم پدیده­‌های جدید زندگی را بپذیرم.

پس با جوان‌ها بیامیزیم، از آن‌ها یاد بگیریم، خیلی چیزها می‌­توانند به ما یاد دهند و ما هم به آن‌ها می‌توانیم بیاموزانیم. آموختن یک امر دو طرفه است. من بالا و او پایین معنا ندارد.
یک رئیس اداره­‌ خیلی چیزها می‌­تواند از کارگرانش بیاموزد به شرطی که راه را باز بگذارد و سیستم را ژاپنی نگه­ دارد.
تبادل اطلاعات باید دوطرفه باشد. بالا بودن مقام یا سن، دلیلِ درست بودنِ مطلب نیست.
خیلی از افرادی که مسئول‌اند، اشتباه می‌­کنند و اشتباهاتشان تکرار می‌­شود. مهم بودن شغل یا بالا بودن سن، دلیل بر درست بودن کاری که انجام می‌دهیم نیست.
یاد بگیریم. بعد، تمرین کنیم
به طور مثال، تمرین‌های ساده انجام دهیم. یکی دکوراسیون خانه‌­تان را عوض کنید. طرز پوششتان، رنگ‌هایی را که می‌­پوشید، عوض کنید. برایتان عجیب و غریب به نظر می­‌رسد یا خنده­‌دار.
ولی یادتان باشد راه مبارزه با آرتروز فکری همین است.
تمرینات عملی انجام دهید.
اگر افسرده‌­اید و زیاد دعوا و مرافعه دارید، مسیر زندگیتان را عوض کنید.
کاری کنید که کمی با کار دیروز متفاوت­‌تر باشد. این به من و شما کمک می‌­کند که نه تنها خودمان خوشبخت‌­تر و سعادتمندتر شویم و جامعه‌­مان هم به این نتیجه برسد این روش برای زندگی مناسب­‌تر است و انعطاف و نرمش پیدا کند، بلکه فرزندان ما هم از ما خواهند آموخت.

مداخلات آموزشی برای اصلاح شیوه زندگی به منظور پیشگیری از سقوط وحفظ تعادل:

1-پیشگیری از سقوط در راه پله:

ثابت کردن کفپوش پله ها به وسیله گیره های مخصوص به پله

استفاده از نرده پله ها ویا میله نصب شده بر روی دیوار در زمان بالا رفتن از پله

 روشن کردن چراغ در راه پله و پاگرد هنگام بالا وپایین رفتن از پله ها

عاری کردن راه پله ها از هر گونه وسایل اضافی

چسباندن نوار رنگی یا رنگ کردن لبه پله اول و پله آخر

2-پیشگیری از زمین خوردن در آشپزخانه:

لیز نبودن کف پوش آشپزخانه

استفاده نکردن از واکس براق کننده آشپزخانه

خشک و تمیز بودن کف آشپزخانه

3-پیشگیری از زمین خوردن در حمام:

استفاده از دمپایی غیر ابری وغیر لیز در حمام

استفاده از پادری های پلاستیکی مخلوط

استفاده از میله های نصب شده بر روی دیوار حمام به عنوان دستگیره

استفاده از یک صندلی یا چهارپایه برای زیر دوش ویا استفاده از دوش دستی

4-پیشگیری از زمین خوردن در اتاق:

نصب کلید برق اتاق در نزدیکترین محل درب ورودی

پرهیز از پهن کردن پتو یا روفرشی بر روی فرش

قرار ندادن وسایل خانه به خصوص در مسیر اتاق خواب،توالت وآشپزخانه

رد کردن سیم وسایل برقی مثل تلویزیون،رادیو و.. از کنار دیوار

استفاده از نور مناسب برای روشنایی اتاق در موقع خواب شب

استفاده از تخت خواب با ارتفاع مناسب(رسیدن هر دو پای سالمند به زمین)

قرار دادن تلفن در نزدیکی محل خواب و نشستن

ثابت کردن لبه های فرش،به منظور پیشگیری از گیر کردن پا به لبه فرش

***اصول کلی پیشگیری از زمین خوردن وسقوط:

-استفاده از صندلی با پایه ثابت برای نشستن و اجتناب از نشستن بر روی صندلی چرخدار

-به کار بردن وسایل کمکی برای راه رفتن مثل عصا و واکر به صورت صحیح

-نزدیک به دیوار قرار گرفتن در موقع قدم زدن به ویژه در فضای باز

-استفاده از عینک با نمره مناسب برای اصلاح بینایی خود

خودداری از حمل بسته های زیاد بصورت همزمان

پرهیز از پوشیدن لباس های بلند

خودداری از بالا رفتن از نردبان یا ایستادن روی چهارپایه

به نظر می رسد سالمندان به دلیل کهولت  سن و کاهش توانایی هایشان و همچنین آسیب پذیر بودن و به  علت  بالا  بودن  منفی  اندیشی  در  میان  آنها  باید  تحت  توجه  و  حمایت  های  لازم  قرار  گیرند.

سلیگمن، روانشناس مثبت گرا معتقد است اکنون در روانشناسی هنگام آن رسیده است که به جای تاکید برعواطف منفی، عواطف مثبت را در یابیم و به جای انگشت گذاشتن روی نقاط ضعف انسان، به توانمندی های انسان توجه کنیم. وی شادی را حق طبیعی هر انسانی می داند که برای دستیابی به آن باید برنامه ریزی و تلاش کرد. او شادی واقعی را غیر قابل حصول  و  دست  نیافتنی  نمی  داند  بلکه  آن  را  واقعیتی    می  داند  که  زندگی  را  شیرین  تر  و  روابط  انسانی  را سرشار و غنی می کند. عموم مردم خوش بینی رابه صورت در نظر گرفتن نیمه پرلیوان، یا دیدن لایه ای براق در  هر  پدیده  یا  عادت به  استفاده  پایانی  خوش  برای  هر  درد سر  واقعی  در  نظر  می گیرند؛ زاویه  تفکر  مثبت اندیشی  و  خوش  بین بیانگرآن  است  که  خوش  بینی  مستلزم  تکرار  عبارت  های تقویت  کننده  با  خود  است. افراد  خوش  بین  زمانی  که  با  بدبختی  و  مشکلات  مواجه  می شوند  به  نظر  می  رسد  که  شکست  و  ناکامی  را  نقص  و  اشتباه  خودشان  نمی  دانند  و  اینکه  با  مقاومت  و ایستادگی کافی و انگیزش، بر شرایط  پیروز و غالب می شوند. افراد بدبین از سوی دیگر خیلی راحت در برخورد با مشکلات منصرف می شوند. تفکری که حوادث بد در پایان اتفاق خواهد افتاد و بدترین را درباره مردمی  که در  اطراف آنها هستند  تصور  می  کنند. بنابراین روانشناسی  مثبت  به افزایش  شادمانی  و  سلامت  و مطالعه  علمی  در  مورد  نقش  نیرومندی  های  شخصی  و  سامانه  های  اجتماعی    مثبت  در  ارتقای  سلامت  بهینه تاکید دارد. وقتی اندیشه های منفی را در سر داریم آنها را خواسته یا ناخواسته و هر روز چند هزار مرتبه تکرار می کنیم، در نتیجه افکار منفی قوی تر می شوند و جای بیشتری در ذهن به خود اختصاص می دهند، در نهایت تمام بخش تولید فکررا تحت نظارت خود می گیرندو به مجموعه افکارمان ماهیت منفی می دهند.

اگر  ارزیابی  افراد سالمند  از  خودشان  و ذهنیتی  که نسبت به خود دارند، مثبت باشد از سلامت و سازگاری بیشتری برخوردار خواهند بود. یکی از فراگیر ترین بیماری های زمانه ما تفکر منفی است. تفکر منفی بیماری مهلکی است که  ذهن،  احساسات  و جسم  انسان  را  مبتلا می  سازد. اگر می خواهیم تغییر  کنیم کافی است افکارمان  را تغییردهیم. داشتن  هیجانات  مثبت  نه  تنها  به  مردم  کمک  می  کند  تا  به  خوبی  با  تحولات  و  استرس ­های  اقتصادی  کنار بیایند بلکه به باز کردن قلب ها و افکار انسان ها باعث می شود آنها مسئول و پربار و خلاق تر شوند.

سالمندان در بسیاری از نقاط جهان،در معرض بدرفتاری و استثمار  قرار دارند. گرچه بدفتاری با سالمندان عموماً در تمامی نقاط دنیا اتفاق میافتد، لیکن این پدیده در جوامع کمتر توسعه یافته به خاطر فقر و محدودیت های فراوان دیگر، بیشتر به چشم می خورد. بسیاری از سالمندان در این گونه جوامع با مشکلات جسمی و نارسایی های مربوط به سلامت  روبه رو  هستند.  همین  امر  باعث  می شود  تا  برخورد  با  سالمندان  در  موارد  زیادی  برای  آنها آزاردهنده،  و آنگونه است که از آن به عنوان «سوءرفتار»یاد می کنند.

بد رفتاری با سالمندان یک پدیده جدید نیست، هرچند که واکنش های رسمی به آن در بسیاری از کشورها، هنوز در  مراحل  ابتدایی  خود  قرار دارد.  در  حال  حاضر  توجه  به  مسئله  خشونت  علیه  سالمندان،  بازتابی  جهانی  از  نگرانی بین المللی در مورد حقوق بشر، برابری جنسیتی، خشونت خانگی و سالخوردگی جمعیت در نظر صنعتی شدن در  کنار  دیگر  تحولات  اجتماعی  و  اقتصادی  زمینه ی از  بین  رفتن  الگوهای  وابستگی  بین  نسل های  مختلف خانواده  را  به  همراه  آورده واغلب  دشواری های  عاطفی  و  مالکیتی  زیادی  را  برای  سالمندان  ایجاد  نموده  است. ساختارهای خانوادگی و اجتماعی که پیش از این در بسیاری از کشورهای در حال توسعه از نسل سالمندان حمایت می نمود، اغلب به علت تغییرات سریع اقتصادی و اجتماعی، ضعیف شده و یا به طور کامل از بین رفته است. جایگزینی سالمندانی که در موقعیت سرپرست خانواده محسوب می شوند و محروم کردن آنها از استقلال شان با نام محبت به آنها، در بسیاری از کشورهای برخوردار از بنیان خانواده گسترده و حس بسیار قوی خانواده دوستی،جزء رفتارهای فرهنگی  متداول  می باشد.  چنین  رفتار زیاد از حد  محافظه کار آنها که ممکن است  فرد سالمند  را  مطرود، افسرده  و بی روحیه کند، انواعی از سوء رفتارها در قبال سالمندان محسوب می شود.

چه عواملی بر بد رفتاری با سالمندان تاثیر می گذارد؟

از مهم ترین عوامل موثر بر خشونت علیه سالمندان میتوان به احساس محرومیت نسبی، مواجهه با خشونت، شکاف  نسلی،  سرمایه  اجتماعی، نظارت  اجتماعی، ،  دینداری و متغیرهای  زمینه ای  نظیر؛  جنس،  سن،وضعیت  تأهل قومیت،پایگاه  اقتصادی-اجتماعی(شغل،  تحصیلات،  درآمد{سالمند  و  خانواده})، بعد  خانوده، تنظیمات زندگی، بیماری، وضعیت بیمه اشاره کرد.

پیشگیری از پدیده سالمندآزاری

از مهمترین راهکارهای جلوگیری از سالمندآزاری می‌توان به مناسب ‌سازی فضای زندگی سالمندان اشاره کرد. همچنین از دیگر موضوعات مهم در این زمینه آموزش اعضای خانواده برای مراقبت و رفتار با سالمند است. گسترش پدیده سالمندآزاری و نیاز آنها به حمایت‌های اجتماعی لزوم توجه همگانی را برای رفع این معضل می‌طلبد. توجه به مشکلات معیشتی آن‌ها، لزوم توجه به برنامه‌های رفاهی و مراقبتی در خصوص سالمندان و آموزش مراقبت از سالمندان در سطوح مختلف آموزشی، همه و همه مواردی است که کمک شایانی به کمتر شدن آسیب‌‌های روحی و جسمی به سالمندان خواهد بود.

مدیریت یبوست در سالمندان

مدیریت یبوست در سالمندان هم برای بیماران و هم ارائه دهندگان خدمات بهداشتی چالش برانگیز است. دلایل مختلفی در این پدیده نقش دارد، از جمله تأثیرات پیری در فیزیولوژی روده، داشتن بیماری های همزمان، مصرف برخی از داروها، نداشتن تحرک، دریافت کالری ناکافی و تغییرات حسی آنورکتال. بیماران سالخورده، به ویژه آنهایی که در خانه های سالمندان مبتلا به زوال عقل یا آلزایمر پیشرفته هستند و کسانی که برای مراقبت تسکینی از مواد افیونی استفاده می کنند، برای درمان یبوست به یک روش فردی نیاز دارند.

تعریف و اپیدمیولوژی یبوست در سالمندان

یبوست یک بیماری کاملاً مشخص نیست، اما یک اصطلاح عمومی است که برای توصیف مشکلاتی که فرد در حرکت روده تجربه می کند استفاده می شود. ارائه دهندگان خدمات بهداشتی معمولاً یبوست را به صورت تکرار دفع کمتر از 3 بار در هفته تعریف می کنند. یبوست را بهتر است به عنوان هر نوع “اجابت مزاج دشوار” تعریف کنیم، مانند مدفوع سفت، احساس تخلیه ناقص و … . در مقایسه با بیماران جوان، یبوست در سالمندان با فشار و انسداد مقعدی بیشتری همراه است.

در مطالعات و منابع علمی بسیاری گزارش شده است که شیوع یبوست با افزایش سن، به ویژه در افراد بالای 65 سال افزایش می یابد. در مورد کل افراد سالمندی که در جامعه زندگی می کنند، شیوع بیماری یبوست 50٪ است که این رقم در مورد ساکنان خانه سالمندان حتی بیشتر و به 74٪ می رسد. همچنین زنان سالمند 2 تا 3 برابر بیشتر از مردان دچار یبوست می شوند.

دلایل عمده یبوست در سالمندان

یبوست در سالمندان به احتمال زیاد دارای یک علت چند عاملی است. بستری شدن طولانی مدت در بیمارستان در افراد سرطانی و همچنین یبوست ناشی از مواد مخدر شایع ترین علل هستند. از سایر عوامل موثر در پدید آمدن یبوست در سالمندان می توان به مواردی به شرح زیر اشاره کرد:

• داروها:

مسکن (مواد افیونی، ترامادول، NSAID)، داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای، آنتی کولینرژیک ها، داروهای آنتی پارکینسون، داروهای ضد روان پریشی (مشتقات فنوتیازین)، آنتی اسیدها (کلسیم و آلومینیوم)، مکمل های کلسیم، رزین های اسید صفراوی، مکمل های آهن، آنتی هیستامین ها، دیورتیک ها (فوروزمید، هیدروکلروتیازید)، داروی های ضد تشنج

• بیماری های غدد درون ریز و متابولیک:

دیابت شیرین، کم کاری تیروئید، هایپرپاراتیروئیدیسم، بیماری مزمن کلیه

• اختلالات نورولوژیک:

بیماری عروق مغزی و سکته مغزی، بیماری پارکینسون، اسکلروز چندگانه، نوروپاتی خودمختار، ضایعات نخاع، زوال عقل

• اختلالات میوپاتیک:

آمیلوئیدوز، اسکلرودرمی

• سایر موارد شامل:

افسردگی، ضعف عمومی، تحرک کم و …

علاوه بر این، برخی عوامل روانی- اجتماعی و رفتاری وجود دارد که ممکن است باعث یبوست در سالمندان شود، از جمله این رفتارها می توان به کاهش تحرک، دریافت ناکافی کالری و تغییرات احساس آنورکتال اشاره کرد. نادیده گرفتن احساس مقعد برای دفع مدفوع، می تواند منجر به احتباس مدفوع در افراد سالمند شود و در نتیجه منجر به مشکل در دفع به سبب سفت و حجیم شدن مدفوع گردد.

یبوست در سالمندان اگر به صورت مشکلی مزمن درآید حتی می تواند منجر به بی اختیاری مدفوع شود. به این صورت که مدفوع در روده بزرگ تجمع یافته و سخت می شود و مدفوع مایع از روده بزرگ پروگزیمال می تواند مدفوع نهفته را دور زده و بی اختیار سرریز شود؛ این حالت معمولاً با اسهال اشتباه گرفته می شود.

در موارد شدیدتر، یبوست در سالمندان می تواند باعث انسداد یا سوراخ شدن روده شود. در صورت عدم درمان، این عوارض می توانند حتی زندگی فرد را نیز تهدید کنند.

تشخیص یبوست در سالمندان

سابقه پزشکی و معاینه فیزیکی

یبوست با چند علامت در بیماران بروز می کنند. به عنوان یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی، اینکه شکایت بیماران را در مورد منظور آنها از یبوست بررسی کنید، اهمیت زیادی دارد. سابقه پزشکی بیمار، با ذکر شرایط پزشکی و داروهایی که بر عملکرد روده بزرگ تأثیر می گذارند، باید با دقت مورد بررسی قرار گیرند.

سابقه باید شامل ارزیابی دفعات مدفوع، قوام مدفوع، اندازه مدفوع، میزان خستگی در هنگام دفع و سابقه نادیده گرفتن احساس مقعد برای مدفوع باشد. همچنین بایستی رژیم غذایی فرد، میزان فیبر و آب مصرفی، تعداد وعده های غذایی و زمان مصرف آنها ارزیابی شود. یبوست در سالمندان می تواند منجر به تراوش مدفوع و بی اختیاری در دفع آن شود که علائمی از مدفوع سفت شده در روده بزرگ دارد.

در نهایت، اطلاع از سابقه زندگی اجتماعی با تأکید بر وضعیت زندگی فعلی بیمار، مانند زندگی در خانواده یا تنها، خانه سالمندان و یا بیمارستان، مهم است. همچنین توجه به بیماریهای روانپزشکی و استرسهای روانی- اجتماعی بیماران به ویژه در برخورد با بیماران IBS حائز اهمیت زیادی است.

پیشگیری و مدیریت یبوست در سالمندان

مصرف مایعات، ورزش کردن، دریافت کالری کافی و مراجعه به موقع به توالت

در میان این موارد، آبرسانی کافی و ورزش منظم در کنترل یبوست تاثیر کمتری را نشان داده اند؛ در مطالعه ای که شامل 6 آزمایش و 9 فرد کنترل بود، مصرف مایعات اضافی تفاوت معنی داری در میزان خروج مدفوع نشان نداده است. اگرچه مطالعات اپیدمیولوژیک نشان می دهد افراد کم تحرک 3 برابر بیشتر یبوست را گزارش می کنند، اما مطالعات در مورد اثر ورزش و تخلیه روده ناسازگار هستند.

در بیماران مسن، مصرف مایعات باید به دقت در مورد بیماران مبتلا به بیماری های قلبی و کلیوی کنترل شود. در مقابل، شواهد نشان می دهد که یبوست در سالمندانی که وعده های غذایی کمتری مصرف و به مراتب کالری کمتری دریافت می کنند، بیشتر است.

رژیم و فیبر

مطالعات بسیاری نشان داده اند که رژیم غذایی دارای فیبر بالا، باعث افزایش وزن مدفوع و کاهش زمان تخلیه روده بزرگ می شود، در حالی که رژیم کم فیبر منجر به یبوست می شود. یک آزمایش کنترل شده تصادفی اخیرا نشان داده است که آلوی خشک در کنترل یبوست خفیف تا متوسط ​​از پسیلیوم موثرتر عمل می کند.

ملین ها

چندین بررسی اخیر در مورد طبقه بندی معمول ملین ها، نحوه عملکرد آنها، دوز توصیه شده و عوارض جانبی بالقوه آنها بحث کرده اند. در افراد مسن، استفاده از ملین ها باید با توجه ویژه به سابقه پزشکی بیمار (تداخلات قلبی و کلیوی)، تداخلات دارویی، هزینه ها و عوارض جانبی منفرد شود. ترکیبات سنا، داروهای بیساکودیل و پلی اتیلن گلیکول (PEG) و … از جمله ملین هایی هستند که می توانند به صورت منحصر به فرد برای هر فرد تجویز شوند. در یک مطالعه 4 هفته ای که روی بیماران مسن مبتلا به یبوست انجام شده است، سوربیتول 70٪ به اندازه لاکتولوز کارآمد بوده، در حالی که از آن ارزان تر نیز می باشد.

به همین ترتیب، ترکیب گیاه سنا در مورد درمان یبوست در سالمندان ساکن خانه سالمندان، در مقایسه با لاکتولوز، قوام مداوم، فرکانس و سهولت عبور مدفوع را بهبود بخشیده و 40٪ نیز ارزان تر است.

نرم کننده مدفوع، شیاف و تنقیه

نرم کننده های مدفوع اگرچه به طور گسترده ای مورد استفاده قرار می گیرند اما از نظر بالینی محدود هستند. شیاف ممکن است در بیماران مبتلا به مدفوع مسدود شده برای کمک به تخلیه مقعدی استفاده شود.

به همین ترتیب، از تنقیه در این گروه جمعیتی برای جلوگیری از تجمیع مدفوع استفاده می شود. عوارض جانبی مانند عدم تعادل الکترولیتها با تنقیه فسفات و آسیب مخاطی مقعدی با انما مایع صابونی مشاهده شده است. در صورت لزوم، تنقیه آب شیر مطمئن ترین مورد استفاده است.

گزینه های درمانی جدید در مورد درمان یبوست در سالمندان

لوبی پروستون

Lubiprostone یک اسید چرب دو حلقوی خوراکی است که کانالهای کلرید نوع 2 را بر روی سلولهای اپیتلیال روده فعال و کلرید و آب را در مجرای روده ترشح می کند. این محصول با افزایش تعداد حرکات روده در هفته و همچنین بهبود قوام مدفوع و کاهش شدت یبوست، اثربخشی قابل توجهی را در مورد درمان نشان داده است. در یکی از این مطالعات، 10٪ از شرکت کنندگان در مطالعه سالمند بوده اند.

لیناکلوتاید

Linaclotide یک آگونیست گیرنده سیکلاز گوانیل است که ترشح مایعات روده را تحریک می کند. در یک RCT چند مرکزی، 310 بیمار مبتلا به یبوست مزمن به طور تصادفی برای دریافت 4/75، 150، 300 و 600 میکروگرم لیناکلوتاید خوراکی به صورت روزانه، به مدت 4 هفته مورد آزمایش قرار گرفتند. این ارزیابی، افزایش قابل توجهی را در میزان حرکات هفتگی خود به خود روده (SBMs) نشان داد.

Linaclotide همچنین در بهبود مواردی مانند قوام مدفوع، فشار، ناراحتی شکمی و نفخ اثرات مثبتی را از خود نشان داد. اسهال شایعترین عارضه جانبی آن بود.

کلشی سین

کلشی سین یک ماده آلکالوئیدی است که معمولاً برای درمان نقرس استفاده می شود، یک ماده ضد التهابی که مانع جمع شدن میکروتوبول در سلول های سفید خون می گردد. این ماده در صورت مصرف در دوزهای بالاتر، اسهال ایجاد می کند. مکانیسم ایجاد اسهال توسط کلشی سین ناشناخته است. گزارش شده است که کلشی سین باعث افزایش سنتز پروستاگلاندین، ​​ترشح روده و تحرک دستگاه گوارش می گردد. همچنین باعث کاهش جذب آب و الکترولیت در روده و افزایش ترشح از طریق فعالیت AMP حلقوی می شود.

آلویموپان و متیل نالترکسون

اخیراً alvimopan و متیل نالترکسون برای درمان یبوست ناشی از مواد افیونی معرفی شده اند. هر دو عامل آنتاگونیست گیرنده μ-مخدر محیطی عمل می کنند که از سد خون مغز عبور نمی کنند. در نتیجه، این عوامل این مزیت را دارند که اثرات ضد درد مواد افیونی را مهار نمی کنند.