تاثیر حیوان خانگی بر افسردگی سالمندان

افسردگی بیماری است که بنا بر آمار جهانی در سال های نه چندان دور، دومین علت ناتوانی بشر خواهد بود و مسلما گرچه افزایش سن به تنهایی عاملی برای بروز افسردگی به شمار نمی آید، اما از دست دادن  عزیزان به ویژه همسر، دوری از فرزندان ، ابتلا به بیماری های جسمی مزمن، مصرف. داروهای مختلف، افت قوای شناختی، همگی یک فرد سالمند را مستعد ابتلاء به افسردگی می کنند همچنین خطر ابتلابه افسردگی در سالمندان ساکن در آسایشگاه های سالمندان بیشتر از کسانی است که در جامعه و یا در کنار خانواده شان زندگی می کنند. تشخیص داده نمی شود و افسردگی در سالمندان غالبا ثرات مهمی بر روی کیفیت و رضایت از زندگی، پیامدهای بالینی، وضعیت عملکردی، استفاده از خدمات پزشکی و مرگ و میر و ناتوانی آنان دارد و اکثر سالمندان مبتلا به افسردگی غالبا شکایات جسمی به مراکز مراقبتی اولیه مراجعه می کنند که این خود منجر به افزایش مصرف دارو، افزایش هزینه بیمار جهت تهیه داروهای تجویزی و داروهای بدون نیاز به نسخه، خطر بالاتر مصرف الکل، افزایش مدت بستری و هزینه های مراقبتی و در مجموع کاهش سطح رضایتمندی در سالمندان می شود.

متخصان و دست اندرکاران بهداشت، به ویژه پرستاران و روانشناسانی که در مراکز نگهداری از  سالمندان و بیمارستان ها بوده و ارتباط مستقیمی با سالمندان دارند، باید بر این امر واقف باشند که امروزه  تعاریف سالمندی بسیارمتفاوت و منعطف تر از تعاریف قبلی است و سالمندی و پیر شدن دیگر به عنوان یک کاهش و افول توانایی نگریسته نمی شود، بلکه آن را به عنوان یک مرحله تحول انسانی تلقی می کنند، که در آن فرد سالمند علی رغم مشکلات و ناتوانی های ظاهر شده، می تواند همچنان به زندگی رضایت  .بخش و توام با آرامش ادامه دهددر همین راستا می توان گفت که اکثر سالمندان چون سرگرمی ندارند ملول و پژمرده اند، پس باید به سالمندان کمک کرد تا سرگرمی متناسب با خصوصیات جسمی و روانی خود را پیدا کنند.

استفاده از حیوانات به وسیله انسان ها در جهت اهداف درمانی حیوانات در محیط ما شبیه به بخشی از بدن ما هستند اگر ما آنها را حذف کنیم، بخشی از خودمان را حذف کرده ایم. انسان ها باید در تماس با گیاهان و حیوانات باشند تا به این ترتیب در طول زندگی ارتباط خود را با محیط پیرامونشان حفظ کنند و سالم بمانند.

روی هم رفته می توان گفت نگهداری از حیوانات خانگی روشی است که می تواند افسردگی و تنهایی را که در اثر زندگی در یک آسایشگاه شبانه روزی برای سالمندان به وجود می آید تسکین دهد و کیفیت و رضایت از زندگی این پیشکسوتان را بهبود بخشد.